Relacje międzyludzkie mogą mieć różny charakter. Z kimś wchodzą w ciągłe konflikty i rywalizację, z innymi rozwija się wzajemne porozumienie i zaufanie. W zależności od sytuacji metody interakcji mogą być różne.
W komunikacji z każdą osobą powstają indywidualne relacje. Istnieją różne poziomy przekazywania informacji, a w zależności od informacji zwrotnej, jaką dana osoba otrzymuje od swojego rozmówcy, budowane są sposoby interakcji.
Oprawa i odgrywanie ról
Jeśli dana osoba ma pewne bariery w komunikacji, a nie jest osobą samowystarczalną, taka osoba stara się dostosować do sytuacji i znaleźć patrona. Nie będąc w stanie otwarcie wyrazić swojego stanowiska i samodzielnie osiągnąć własnych celów, osoba stara się czerpać korzyści z otaczającej go komunikacji.
Czasami istnieją relacje, które zakładają obecność pewnego scenariusza w ich interakcji. Role ustalone w społeczeństwie implikują określone ruchy i ich kolejność. Na przykład lekarz spodziewa się usłyszeć od pacjenta konkretną skargę zdrowotną, która z kolei zamierza otrzymać zalecenia dotyczące uzdrowienia.
W innym przypadku osoba tak przyzwyczaja się do roli szefa, że po powrocie do domu nie może od razu przebudować się w bliski związek. Potrafi wyrywać zło i żądać poddania domu.
Zgoda i sprzeciw
Interakcja może być stabilna i przyjazna: wywoływać wzajemną sympatię i zgodę na wiele poglądów na życie. Jednocześnie osoba jest skłonna rozumieć myśli, uczucia i wewnętrzny świat swojego partnera. Takie relacje są typowe dla przyjaciół, kochanków i bliskich.
Niektórzy ludzie mają tak odmienne poglądy na życie, że jeśli pojawia się potrzeba komunikacji, trudno im nawiązać kontakt. Każda wyrażona myśl może wywołać burzę emocji, sprzeczności i agresywnej krytyki, a w efekcie odrzucenie i całkowite nieporozumienie.
Współpraca i rywalizacja
Kiedy ludzie pracują dla osiągnięcia wspólnych celów, mają wspólne interesy i zadania, wówczas działanie nakierowane jest na wzajemne wsparcie, efektywną współpracę i zrozumienie, a także znajdowanie wspólnych rozwiązań i kompromisów w przypadku nieporozumień.
Relacje rozwijają się inaczej w przypadkach, gdy każda jednostka działa na własną rękę, a jednocześnie udane działanie zależy od opinii i oceny otoczenia lub społeczeństwa jako całości. W takich sytuacjach interakcja przenosi się na poziom ostrej rywalizacji, w której uczestnicy są czasami gotowi na użycie nieautoryzowanych metod. W takiej relacji każdy stara się prześcignąć rywala: osiągać lepsze wyniki, prezentować się w korzystnym świetle i umniejszać osiągnięcia konkurenta.