Psychopatia to psychiczne zaburzenie osobowości. W rezultacie dochodzi do naruszenia charakteru i zachowania, odrzucenia norm społecznych.
Zaburzenia te pojawiają się od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa i trwają przez całe życie. W tym stanie cierpi sam człowiek i jego otoczenie. Psychopatię można zaobserwować w połączeniu z chorobą psychiczną i jako niezależne zaburzenie psychiczne.
Przyczynami rozwoju tego zaburzenia są: patologia ciąży, uraz, choroby zakaźne w młodym wieku, wpływające na mózg i układ nerwowy (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu), zatrucie, niewłaściwe wychowanie.
Psychopatia objawia się nieodpowiednimi reakcjami na każdą zaistniałą sytuację, skrajnymi przeżyciami emocjonalnymi (nieśmiałość, uraza, mściwość itp.). To zaburzenie psychiczne ma kilka typów, takich jak asteniczny, psychasteniczny, paranoidalny, schizoidalny itp. Różnią się rodzajem reakcji, pobudliwością. Różnica polega również na tym, jak osoba tego czy innego typu znosi aktywność fizyczną, jak szybko się męczy.
W stanie remisji nie jest wymagane żadne leczenie. W okresie zaostrzenia przeprowadza się pomiary wpływu społecznego i psychoterapeutycznego, leczenie uzależnień. Leczenie jest przepisywane i prowadzone przez psychiatrę. Przepisywanie leków zależy od rodzaju psychopatii. Rokowanie w leczeniu tego stanu jest korzystne.
