Jak Bronimy Się Przed Toksycznym Wstydem

Spisu treści:

Jak Bronimy Się Przed Toksycznym Wstydem
Jak Bronimy Się Przed Toksycznym Wstydem

Wideo: Jak Bronimy Się Przed Toksycznym Wstydem

Wideo: Jak Bronimy Się Przed Toksycznym Wstydem
Wideo: Toksyczny wstyd #183 2024, Kwiecień
Anonim

Aby pozbyć się bolesnych wrażeń, nasza psychika wymyśliła potężne mechanizmy obronne przed wstydem. Niektóre z nich są zaskakujące: na pierwszy rzut oka wstyd jest bezużyteczny, ale w rzeczywistości to on kieruje pewnymi rodzajami zachowań.

Jak bronimy się przed toksycznym wstydem
Jak bronimy się przed toksycznym wstydem

Ucieczka

Kiedy dotykamy czegoś gorącego, automatycznie usuwamy rękę. W ten sam sposób człowiek może „automatycznie” zabraknąć wstydu, uniknąć go. Często ludzie starają się zachować „bezpieczny dystans” w związkach, aby nie stawić czoła wstydu. Drugą stroną tej strategii jest poczucie samotności, niemożność budowania bliskich i głębokich relacji. Ponieważ w każdym długotrwałym związku prędzej czy później będziesz musiał się otworzyć.

Perfekcjonizm

Jeśli najmniejszy błąd wywoła straszliwą falę wstydu, osoba zrobi wszystko, aby nigdy się nie pomylić. Te próby zmieniają ją w zapaloną perfekcjonistkę. „Nieźle” lub „wystarczająco dobrze” nigdy takich ludzi nie zadowoli, wszystko musi być idealne. Niestety, ludzie poświęcają wiele wysiłku na realizację tej strategii.

Wyższość

Lekceważąca, arogancka osoba po prostu przenosi swój wstyd na innych. Oczekuje szczególnych praw, specjalnego traktowania, potwierdzenia swojej wyjątkowości. Głęboko skrywane zwątpienie i chęć uniknięcia wstydu to główne siły napędowe tego mechanizmu. Wydaje się, że bezczelność czyni człowieka niedostępnym dla krytyki „zwykłych śmiertelników”. Im silniejszy nieświadomy wstyd, tym bardziej agresywna osoba będzie wymagać wyróżnienia, nagród i uznania, aby utrzymać swoją niedostępność.

Ekshibicjonizm

Nie mówimy tutaj o zwyczaju publicznego rozbierania się, ale raczej o prowokacyjnym, demonstracyjnym zachowaniu. Osoba zwraca na siebie nadmierną uwagę. Robi to, czego inni się wstydzą. Zachowuje się tak, jakby codzienne normy skromności i przyzwoitości po prostu nie istniały. Taka osoba może wydawać się bezwstydna, ale tak nie jest. To najbardziej paradoksalna obrona przed wstydem.

Gniew i wściekłość

Ludzie czują się osaczeni w gniewie. Myśl, że ktoś zobaczy swój wstyd, jest nie do zniesienia, więc łatwiej jest wpaść w złość, złość, zaatakować, dopóki ich sekret nie zostanie ujawniony. Niektórzy chronicznie źli ludzie mogą postrzegać świat jako niebezpieczne miejsce, w którym inni nie robią nic poza osądzaniem ich. Na taką ochronę też poświęca się dużo energii.

Zalecana: