Jeszcze kilka lat temu ludzie używali telefonu tylko zgodnie z jego przeznaczeniem – do wykonywania połączeń. Dziś gadżety stają się coraz bardziej wyrafinowane. Nowoczesny smartfon spełnia funkcje tabletu, aparatu, konsoli do gier, e-booka i kamery wideo. Ta sytuacja ma jednak wadę: ludzie są tak blisko swoich telefonów, że często w panice boją się, że je zgubią lub po prostu zostawią w domu.
Instrukcje
Krok 1
W psychologii uzależnienie od urządzeń mobilnych i komunikacji komórkowej nazywa się nomofobią. Termin ten pojawił się stosunkowo niedawno. Oznacza brak fobii mobilnej. Korzystając z tej koncepcji, specjaliści mogą opisać stan osoby, która zostawiła urządzenie w domu, zgubiła je, zapomniała na czas wpłacić pieniądze na konto, naładować baterię lub znaleźć się w miejscu, w którym nie ma połączenia komórkowego. Nomofobia charakteryzuje się narastającym niepokojem, czasem przeradzającym się w panikę z powodu niemożności zadzwonienia do kogoś bliskiego, a także z powodu zrozumienia, że nie będzie w stanie się z Tobą skontaktować.
Krok 2
Brytyjscy psychologowie wyróżniają trzy typy abonentów komórkowych. Pierwszy typ to „oddzieleni”, czyli ludzie, którzy mogą spokojnie żyć z telefonem lub bez telefonu. Dla nich aparat jest po prostu środkiem komunikacji. „Protetyka” odczuwa pewien niepokój w przypadku braku telefonu, ale w zasadzie może obejść się bez telefonu komórkowego. Z kolei cyborgi nie wyobrażają sobie życia bez telefonu komórkowego, dlatego nigdy się z nim nie rozstają.
Krok 3
Aby raz na zawsze pozbyć się obsesyjnego nawyku bycia oddzielonym od telefonu, najpierw musisz szczerze przyznać, że naprawdę masz nałóg. Następnie należy jasno określić czas, w którym nie będziesz dotykać telefonu komórkowego. Niech Twoja rozmowa trwa nie dłużej niż 8-10 minut - ten czas wystarczy, aby omówić każdy problem. Jeśli rozmowa zapowiada się długo, poproś rozmówcę, aby osobiście omówił Twoje pytanie.
Krok 4
Zmniejsz liczbę wiadomości wysyłanych z telefonu komórkowego. Idealną opcją jest nie więcej niż 8-10 SMS-ów dziennie. Zostaw telefon komórkowy w domu, gdy wyprowadzasz psa na spacer lub idziesz do sklepu spożywczego. W tym czasie świat się nie zawali, a Ty nie będziesz kusić się na wysłanie SMS-a lub wykonanie kolejnego dodatkowego połączenia.
Krok 5
Staraj się umieścić telefon w określonym miejscu w domu, a także nie nosić go po mieszkaniu. Rozstań się z nim w nocy, nie wkładaj go pod poduszkę. Określ dokładny limit pieniędzy, które można wydać na komunikację przez telefon komórkowy i ściśle go przestrzegaj.
Krok 6
Przełóż kartę SIM do swojego pierwszego urządzenia, jeśli jest zachowana, lub poproś bliskich/przyjaciół o prosty telefon z prymitywnym zestawem gier, bez aparatu, Internetu i odtwarzacza MP3. Chodź z takim urządzeniem przez co najmniej tydzień. Możesz jednocześnie poczuć próżnię informacyjną, ale nie poddawaj się! Możesz go uzupełnić, czytając ciekawą książkę. Przeczytaj go w momencie, gdy po raz kolejny „przyciąga Cię” do przeglądania stron witryn lub grania w gry na telefonie.
Krok 7
Możesz też zastosować trudniejszą metodę radzenia sobie z nałogiem - wyłącz telefon komórkowy na jeden dzień. Spędź ten czas pożytecznie - na przykład idź z dzieckiem na spacer, odwiedź, pójdź do kina lub teatru. Jeśli możesz zdać taki test, twoja sytuacja wcale nie jest beznadziejna.
Krok 8
Jeśli te metody nie działają, możesz skorzystać z bardziej radykalnej metody. Wybierz się na wakacje do miejsca, w którym występują problemy z siecią komórkową. Może to być las, góry, dom z babcią na wsi lub zagraniczny kurort, gdzie można wpaść w duży minus przy częstej komunikacji przez telefon komórkowy. To przyzwyczai Cię do tego, że Twój telefon jest zawsze na wyciągnięcie ręki, ale jest całkowicie bezużyteczny. Jeśli jest naprawdę źle, udaj się do profesjonalnego psychologa. Nie powinieneś się tego wstydzić. Najważniejsze, że z czasem będziesz mógł poczuć się jak osoba wolna od uzależnienia.
