Kryteria normalności są bardzo względne. Przede wszystkim zależą od środowiska zewnętrznego i jego praw. Istnieje jednak wiele uniwersalnych zasad, które pomogą ci nauczyć się zachowywać normalnie.
Niezbędny
- - samokontrola;
- - introspekcja.
Instrukcje
Krok 1
Spróbuj przeanalizować, dlaczego w ogóle masz podobne pytanie. Drwiny i uwagi od innych, uczucie dyskomfortu podczas przebywania w nieznanym środowisku, niekontrolowane zachowanie: może być wiele niepokojących czynników. Ponadto powinieneś mieć świadomość, że Twoje obawy dotyczące „normalności” są w rzeczywistości uzasadnione, a nie wynikiem nadmiernej samokrytyki.
Krok 2
Zapisz swoje zachowanie, zadając kluczowe pytanie: „Czy moje działania prowadzą do pożądanego rezultatu?” Na przykład, jeśli stoisz przed zadaniem przedostania się z punktu A do punktu B, ale w końcu znajdziesz się w zupełnie innym miejscu, powinieneś wątpić w adekwatność swojego zachowania. Zgodność z wynikiem jest jednym z kluczowych kryteriów normalności.
Krok 3
Będąc w nowym, nieznanym środowisku, postępuj zgodnie z jego wewnętrznymi zasadami. Pamiętaj jednak, że większość z nich będzie niewypowiedziana. To, jak szybko wyciągniesz wnioski i staniesz się częścią środowiska, będzie katalizować twoją normalność. Uderzający przykład: wejście do nowej pracy. Ubiór, etykieta wewnętrzna, zasady komunikacji korporacyjnej, algorytm raportowania, kontakty z kolegami spoza serwisu – to od takich momentów rozwinie się Twoje normalne zachowanie.
Krok 4
Wyznacz wyraźną granicę między normalnością a oryginalnością (kreatywnością). Możliwe, że masz własne sposoby wyrażania siebie. Mogą to być kreatywne ubrania, szokujący sposób komunikacji, niestandardowe nawyki. Wszystko to nie powinno jednak sprawiać innym oczywistych problemów. Na przykład, jeśli publiczność jest zdumiona i zszokowana twoim monologiem podczas recitalu, nadal pozostaniesz w granicach adekwatności. Ale jeśli jednocześnie wywołujesz strach i zbiorową niechęć do komunikowania się z tobą, wskazane jest ponowne przemyślenie swojego zachowania.
Krok 5
Nie pozwól, aby agresja zawładnęła. Takie zachowanie jest uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach, np. przy realnym zagrożeniu życia. We wszystkich innych sytuacjach niekontrolowane wybuchy gniewu nie mają nic wspólnego z normalnym zachowaniem.
