Depresja to depresyjny stan umysłu. W depresji stan emocjonalny jest negatywny. To jest różnica między depresją a apatią. Z apatią emocje po prostu zanikają. Nie da się pomylić tych stanów.
Niezbędny
- - test "skala depresji";
- - test MMPI;
- - techniki projekcyjne badania sfery konfliktu.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli kiedyś obudziłeś się w złym humorze, doskonale wiedząc, jakie problemy spowodowały, jeśli rozumiesz, jaką pracę musisz wykonać, aby te problemy rozwiązać, i zdając sobie sprawę z trudności zadania, wstałeś z łóżka i zacząłeś je rozwiązywać, to nie jest depresja… Depresja to stan psychofizjologiczny z wyraźnymi objawami.
Krok 2
Przede wszystkim zwróć uwagę na stan emocjonalny. Są emocje, ale są namalowane w negatywnych tonach, perspektywy postrzegane jako ponure, samoocena jest niedoceniana. To nie tylko zły nastrój, ale obniżenie ogólnego tła nastroju do negatywnego.
Krok 3
Zauważ, że depresja rzadko jest czysta. Objawy mogą zawierać elementy obsesji. Na przykład ciągłe wspomnienia jakiegoś nieprzyjemnego epizodu w życiu, mroczne „przeczucia”, które nawiedzają pacjenta. Szczególnie niebezpieczne są obsesyjne myśli samobójcze.
Krok 4
Depresji często towarzyszy ciągły niepokój. Możesz zauważyć, że niepokój jest czasem skonkretyzowany w lęki. Może to być lęk przed utratą pracy, lęk przed zubożeniem, lęk o życie i zdrowie (zarówno własne, jak i bliskich).
Krok 5
Zwróć uwagę na głębokość depresji. Tutaj możliwe są opcje od „po prostu złego nastroju” do ciężkich postaci, w tym upośledzenia ruchowego i mowy, utraty apetytu, a nawet utraty percepcji kolorów. Aby określić głębokość stanu depresyjnego, możesz zastosować metody psychologiczne, na przykład „skalę depresji”, której wyniki są bardzo dokładne.
Krok 6
Studiując depresję, na pewno zwrócisz uwagę na to, że wszystkie dzielą się na endogenne i psychogenne. Depresja endogenna występuje bez przyczyny zewnętrznej. Mogą osiągnąć znaczną głębokość i towarzyszyć im objawy somatyczne. Na przykład na depresję endogenną mogą wskazywać zaparcia i suchość w ustach. Czasami depresje endogenne mają charakter cykliczny (depresje dwubiegunowe), podczas gdy fazę depresyjną zastępuje faza podniecenia i euforii.
Krok 7
Depresję endogenną wywołują różne choroby, wśród których mogą występować zarówno psychiczne (cyklotymia, psychoza maniakalno-depresyjna, schizofrenia), jak i somatyczne (na przykład zapalenie wątroby). Depresja endogenna może być spowodowana zatruciem substancjami toksycznymi, ekspozycją na leki, urazowym uszkodzeniem mózgu oraz chorobami naczyniowymi mózgu (w tym zmianami związanymi z wiekiem).
Krok 8
Depresja psychogenna występuje na tle ostrej sytuacji traumatycznej (depresja reaktywna) lub w przypadku frustracji. Frustracja to stan, w którym człowiek traci nadzieję na osiągnięcie osobistego komfortu psychicznego. Wraz z emocjonalnym wyczerpaniem rozwija się długi pobyt w stanie frustracji, sytuacja niespokojnego oczekiwania, nierozwiązany konflikt, depresja neurotyczna.
Krok 9
Ostre, reaktywne stany depresji są często spotykane w medycynie katastrof. Wiadomo, że taki stan może przerodzić się w długotrwałą depresję nerwicową. Depresja nerwicowa charakteryzuje się występowaniem konfliktu między rzeczywistą sytuacją a osobistymi potrzebami osoby. Depresja nerwicowa ustępuje, gdy konflikt jest wyczerpany lub traci swoje znaczenie emocjonalne.
Krok 10
W zakresie rozpoznawania i diagnozowania depresji szczególnie ważne jest wykrywanie i badanie sytuacji konfliktowej oraz sfery konfliktu. Jeśli pacjent twierdzi, że nie ma powodu do depresji, nie oznacza to, że tak naprawdę jej nie ma. Przy nerwicach często dochodzi do podświadomego wypierania sytuacji konfliktowej, jest to reakcja obronna osobowości i trzeba to wziąć pod uwagę.
Krok 11
Zjawisko depresji utajonej (larwalnej) powoduje szczególne trudności diagnostyczne. Jednocześnie pacjent może śmiać się, żartować, być duszą towarzystwa. Skargi na jego samopoczucie nie są wyrażane, na przykład: „Po prostu boli mnie głowa…” Ale badanie psychologiczne może ujawnić, że ma depresję, sięgającą alarmująco głębokiej.
