W XIX wieku włoski Pareto wydedukował ciekawy wzór matematyczny, zwracając uwagę, że 20% nasion grochu posadzonych w ziemi, które zostały w nią zaszczepione, przyniosło 80% zbiorów. Obserwując rolnictwo doszedł do wniosku, że zasada ta ma zastosowanie w każdej dziedzinie życia: tylko 20% poczynionych wysiłków daje 80% wyniku. Dziś ten wzór nazywa się regułą Pareto.
Reguła Pareto jest bardzo popularną metodą oceny wydajności pracy w większości dziedzin gospodarki i przemysłu. A psychologowie stosują tę zasadę w przewodnikach samorozwoju.
Ogólna formuła
Zasadniczo regułę można zastosować do wszystkiego:
- Tylko 20% czynników wpływających na sytuację wywołuje w niej 80% zmian. Mówiąc najprościej, 20% danych wejściowych daje 80% mocy wyjściowej.
- Tylko 20% czytanej literatury przynosi 80% wiedzy.
- Tylko 20% światowej populacji posiada 80% światowego kapitału.
- Tylko 20% klientów firmy zapewnia 80% zysków.
- Tylko 20% pijących spożywa 80% wyprodukowanego piwa (tzw. „prawo piwa”, które jest często wykorzystywane w reklamie).
Praktyczne sformułowania
W psychologii, ekonomii, pracy biurowej, statystyce i innych branżach najczęściej stosuje się w praktyce następujące sformułowanie:
Tylko 20% zastosowanego wysiłku może dać 80% rezultatu.
Dlaczego zasada działa?
Jeśli się nad tym zastanowić, procent w prawie Pareto jest przyjmowany bardzo warunkowo. Wszelkie dokładne wartości podane są jedynie w celu wskazania proporcji. Liczba ta w każdej firmie, w każdym mieście, w każdej branży może być inna: 25/75, 30/70 i 18/82.
Prawo można sformułować w sposób bardziej abstrakcyjny: „Tylko niewielka część poczynionych wysiłków daje maksymalny rezultat”. A jeśli to jeszcze prostsze: „Tylko kilka działań jest skutecznych”.
Wniosek jest całkiem logiczny. Nawet zwykłe doświadczenie życiowe potwierdzi, że dana osoba wykonuje część swojej pracy na próżno, ale niektóre działania są nadal bardzo udane. Na przykład bokser (nawet bez znajomości prawa Pareto) śmiało powie: tylko jeden z jego haków znokautuje przeciwnika, podczas gdy reszta ataków zostanie odparta lub zignorowana.
Jaki jest więc pożytek z tego prawa, jeśli już działa? Jest korzyść! I właśnie ta zasada przyczynia się do uświadomienia sobie własnych możliwości. Osoba rozumie, co i jak musi skoncentrować, aby osiągnąć genialny wynik.
Staje się oczywiste, że zawsze i we wszystkim należy skoncentrować się na tym, co najważniejsze i z czystym sumieniem odrzucić to, co nieefektywne i drugorzędne. Prawo Pareto „napędzające Wszechświat” (reklamowane w broszurach dotyczących samorozwoju osobistego i przewodnikach ekonomicznych dla początkujących) jest potrzebne w jednym celu – pokonywaniu barier w ludzkiej świadomości.
Uczy, że człowiek powinien umieć podejmować przemyślane kroki i nie marnować czasu na drobiazgi.
