Gdy wymagane jest napisanie opisu ucznia, studenta, pracownika, często się gubimy i nie podejrzewamy, że istnieje szablon, który będzie odpowiadał psychologom HR.
Instrukcje
Krok 1
Większość cech zaczyna się od frazy: „Podczas swojej pracy/nauki/stażu sprawdził się po pozytywnej/negatywnej stronie”. Należy pamiętać, że nawet jeśli charakterystyka jest napisana przy smutnej okazji, nie należy pogarszać sytuacji biedaka, ale szukać pozytywnych faktów. Powiedzmy na przykład: „Uznał, że jest wolnym od konfliktów pracownikiem wykonawczym”. Ta część jest ważna nie tyle ze względu na głębię psychologiczną, ile ze względu na monotonię stylistyczną. Ciekawe, że charakterystyka domowa, pozarządowa również zaczyna się od ogólnego wyrażenia. Na przykład: „On jest normalną osobą, ten Iwan Iwanowicz” lub „Masza Pietrowa to rzadka mądra dziewczyna”.
Krok 2
Indywidualne cechy osoby. Czy jest pedantyczny i schludny, czy kreatywny i potrafi pracować nad trzema projektami jednocześnie? Artysta czy organizator? Czy rozwinął umiejętności komunikacji ustnej lub pisemnej? Tutaj ważne jest, aby oprzeć się pokusie, by poczuć się jednocześnie Lwem Tołstojem i aparatem rentgenowskim. Cechą charakterystyczną jest suchy oficjalny dokument, a nie traktat psychologiczno-filozoficzny. A tym bardziej nie anonimowy list, którego celem jest oczernianie lub wybielanie osoby. Autor charakterystyki musi pokazać się jako osoba zrównoważona i bezstronna oraz zachować równowagę między pozytywnymi i negatywnymi epitetami. W przypadku codziennych cech obowiązują te same zasady: „Masza Pietrowa jest rzadką mądrą dziewczyną: miła, opiekuńcza, uczy się być A”.
Krok 3
Kontekst, środowisko. W przypadku uczniów opisana jest rodzina i koledzy z klasy. Na przykład: „Dorasta w całkowicie inteligentnej rodzinie, jego rodzice mają na niego pełny wpływ, utrzymuje równe, przyjazne relacje z kolegami z klasy”. Aby scharakteryzować pracownika, musisz porozmawiać o jego stylu interakcji z kolegami. Na przykład: „Nie utrzymuje osobistych kontaktów z kolegami, ale cieszy się szacunkiem i zaufaniem kierownictwa”. Typowe zwroty to: „Ma własne zdanie i umie go bronić”, „Zgodny z kartą instytucji edukacyjnej / codzienną rutyną / harmonogramem pracy”. Najważniejsze jest, aby wyraźnie wskazać, że dana osoba sprzeciwia się zespołowi lub ma skłonność do dominacji?
Krok 4
Nadające się do celu. Pisemny dokument, w suchym oficjalnym języku, zawiera założenie, na ile uczeń lub pracownik nadaje się do nowego przedsięwzięcia. Jeśli jest to cecha funkcjonariuszy organów ścigania i powód jest smutny, to ten element jest pomijany, ale cechy społeczne lub aspołeczne osoby są opisane nieco bardziej szczegółowo. Na przykład „Nie ma złych nawyków”, „Ma liczne skargi związane z naruszeniem dyscypliny”. W związku z tym na poziomie codziennym charakterystyka osobista będzie brzmiała tak: „Masza Pietrowa jest rzadką mądrą dziewczyną: miła, opiekuńcza, studiuje w wieku pięciu lat. A jej przyjaciele są tacy mądrzy i szanują się w pracy. Jeśli chcesz się ożenić ją, a potem pospiesz się. Pobiją ją.!"
