Socjometria jest jedną z najczęściej stosowanych procedur diagnostycznych do pomiaru relacji interpersonalnych w grupie. Socjometria, zgodnie z definicją jej twórcy Moreno, jest nauką empiryczną, która ilościowo i jakościowo ocenia relacje międzyludzkie i doświadczenia związane z rolami, jakie ludzie pełnią w strukturze społeczno-emocjonalnej swojej grupy. Istota metody socjometrycznej polega na doborze innych członków grupy przez członków grupy do wspólnych działań w dowolnych warunkach lub konkretnej sytuacji.
Instrukcje
Krok 1
Wybór kryterium socjometrycznego, tj. pytanie zadane wszystkim członkom badanej grupy w celu wyjaśnienia relacji między nimi.
Kryterium powinno być wskaźnikiem, wskaźnikiem tej zależności. Na przykład: „Z kim z kolegów z klasy chciałbyś ćwiczyć razem?” Kryterium powinno zawierać propozycję wyboru lub odrzucenia i powinno być sformułowane tak, aby reakcje członków grupy ukazywały ich postawę emocjonalną.
Krok 2
Wybór procedury przeprowadzania socjometrii.
Możliwe są tutaj dwie opcje. W pierwszym respondent wybiera tyle osób, ile uważa za konieczne.
W drugim przypadku respondent wybiera tyle osób, ile wcześniej uzgodnił.
Na przykład dla grupy 20 osób zaleca się ograniczenie liczby wyborów do 4.
Krok 3
Opracowanie socjometrycznego kwestionariusza (karty) do zbierania informacji.
Powinna zawierać jasne wskazanie, jak wypełnić kartę (jeśli to konieczne), ograniczenia wyboru i pytania socjometryczne. Czasami karta podsumowuje cel badania.
Krok 4
Przetwarzanie otrzymanych danych.
Najpierw obliczana jest liczba pozytywnych i negatywnych wyborów, a także liczba wzajemnych wyborów dla każdego członka grupy. Ponadto, w zależności od celu badania, obliczane są różne wskaźniki osobowe i grupowe charakteryzujące układ relacji w grupie.
Na przykład możesz obliczyć pozytywny status socjometryczny C dowolnego konkretnego członka grupy:
C = liczba pozytywnych wyborów otrzymanych przez członka grupy / N-1, gdzie N = wielkość grupy. Im bliższe C jest jedno, tym lepszy stosunek członków grupy do tego przedstawiciela. Lub indeks grupowy - indeks wzajemności G.
G = liczba wzajemnych dodatnich więzi / N * (N-1), gdzie N = wielkość grupy. Im bliższe G jest jedno, tym większa spójność grupy. W dużych grupach 25-35 osób G = 0, 20-0, 25 należy uznać za zadowalające.
