Życzliwość i współczucie to bardzo przyjemne cechy charakteru. Jeśli jednak nie przestrzegasz środka, mogą one przerodzić się w obsesję. To raczej nie zadowoli obiektu uwagi i najprawdopodobniej nie poczuje wdzięczności …
Instrukcje
Krok 1
Jeśli ktoś, kogo znasz, jest zdenerwowany lub zaniepokojony czymś, to naturalne, że zapytasz go, co się stało, i zaoferujesz swoją pomoc. Nie nalegaj jednak, jeśli widzisz, że dana osoba nie jest skłonna do szczerości. W takim przypadku lepiej zostawić go w spokoju, proponując skontaktowanie się z nim, jeśli nadal potrzebuje pomocy.
Krok 2
Bardzo trudno jest określić granicę między troską a obsesją na punkcie kochającej osoby. Burzliwa radość pierwszych dni miłości nieuchronnie ustępuje miejsca bardziej wyrównanemu związkowi. Bardziej emocjonalny partner (częściej kobieta) czasami boleśnie odczuwa tę zmianę, uważając ją za oznakę ochłodzenia, a nawet bliskiej separacji.
Krok 3
Najbardziej niefortunną decyzją byłaby pogoń za ukochaną osobą, ciągłe telefony i SMS-y, pogawędki i uraza, gdyby ukochana osoba nie odpowiedziała od razu, porozmawiała sucho lub szybko się pożegnała. Naucz się szanować osobistą przestrzeń drugiej osoby. Daj mu prawo do wolnego czasu od Ciebie. Trzymanie mężczyzny na smyczy prawie nieuchronnie sprawi, że będzie chciał się uwolnić.
Krok 4
Oczywiście konieczne jest zwrócenie uwagi na ukochanego, ale tylko na tyle, aby go nie drażniło. Potrzeba nieustannego szukania wymówek i udowadniania swojej miłości może prowadzić do tego, co cię przeraża - chłodu i rozstania.
Krok 5
Znajdź interesujące lub satysfakcjonujące zajęcia dla siebie, aby wypełnić czas, który spędzasz osobno. Może to być sport, język obcy, jakieś inne hobby lub po prostu spotkanie z przyjaciółmi. Mężczyzna nie powinien nawet myśleć, że czekanie na jego telefon to jedyne zajęcie. W przeciwnym razie nawet życzliwa i dobra osoba może ulec pokusie, by nieco nadużyć swojej władzy nad tobą.
Krok 6
Czasami troska rodziców może przerodzić się w obsesję. Rodzice nie mogą uwierzyć, że ich dziecko już dorosło i jest zdolne do działań, które nie doprowadzą do choroby czy wypadku. Niemniej jednak nawet małe dzieci potrzebują pewnej dozy niezależności. Zdrowe 5-letnie dziecko ze złością krzyczy „ja sam!”, gdy rodzice próbują zamiast niego zbudować dom z krzeseł i kocyków.
Krok 7
Narzucona pomoc rodzicielska może być szkodliwa, pozbawiając dzieci radości samodzielnej kreatywności. Co więcej, dotyczy to dorosłych dzieci. Nie odmawiaj im prawa do zdobywania własnych doświadczeń życiowych, nawet kosztem błędów i trudności. Oczywiście dzieci powinny wiedzieć, że w razie potrzeby mogą liczyć na Twoje wsparcie, ale i tak lepiej poczekać na ich prośbę.
