Golden Retriever to wierni przyjaciele, ulubieńcy wielu hodowców psów i empatyczni psychoterapeuci. Zwierzęta te mają pozytywny wpływ na stan osób z różnego rodzaju schorzeniami, w tym z autyzmem. Psychoterapeuta Boris Levinson w połowie ubiegłego wieku stworzył specjalną metodę leczenia - canisterapię (terapię z pomocą psów).
Osoby z autyzmem mają trudności w komunikacji, czasami nawet rodzice nie mogą znaleźć podejścia do dzieci z ADA. Golden Retriever pomoże swojemu małemu właścicielowi stać się bardziej towarzyskim i rozwiązać problemy społeczne. W niektórych krajach organizacje charytatywne i agencje rządowe hodują i szkolą golden retrievery specjalnie dla osób z problemami psychologicznymi i emocjonalnymi. Głównym celem jest wychowanie zwierzęcia o wysokiej inteligencji i idealnym charakterze.
Eksperci zauważają, że komunikacja z psami rozwija zdolności umysłowe i emocjonalne, pomaga przywrócić funkcje motoryczne, orientację przestrzenną oraz poprawia zdolności motoryczne, eliminuje lęk, lęki, agresję, napięcie i nieufność. Psy wyprowadzają autystów z wewnętrznej, zamkniętej przestrzeni, zwierzę jest głównym motywatorem do zwrócenia się ku światu zewnętrznemu.
Jest wiele przykładów, kiedy dzieci początkowo nie reagowały na zwierzę, potem zaczęły się nim interesować i nauczyły się komunikować nie tylko z czworonożnym przyjacielem, ale także z ludźmi. Po kilku miesiącach komunikacji z Golden Retrieverem osoba autystyczna staje się bardziej towarzyska, próbując przezwyciężyć trudności w socjalizacji.
Niestety nie wszystkie Golden Retrievery nadają się do pomocy dzieciom z autyzmem. Aby znaleźć czworonożnego przyjaciela dla swojego dziecka, rodzice muszą wziąć pod uwagę, że zwierzę musi być tolerancyjne, spokojne i dobrze wyszkolone. Nie możesz też dostać psa, jeśli dzieci mają fobie wymierzone w zwierzęta, przewlekłe zaostrzenia, alergie na sierść psa, infekcje i choroby układu oddechowego.