W psychologii konflikt jest rozumiany jako sytuacja, u podstaw której leży sprzeczność. Poglądy, cele, pragnienia, interesy stron mogą się różnić. Istnieje pięć głównych strategii rozwiązywania sytuacji konfliktowych.
To, którą ścieżkę wybierze każda ze stron, aby rozwiązać sprzeczność, zależy od całego zestawu czynników. Obejmuje to cechy osobowe, stopień wyrządzonej szkody, dostępność zasobów, status, powagę problemu, ocenę konsekwencji.
Strategia konkurencji
Strategia rywalizacji wyraża się w próbie narzucenia drugiej stronie konfliktu korzystnego dla siebie rozwiązania. Ta strategia jest odpowiednia, jeśli decyzja jest wyraźnie konstruktywna. Również jeśli chodzi o korzyść grupową, a nie indywidualną.
Rywalizacja jest często wykorzystywana przez tych, dla których bardzo ważny jest konkretny wynik. Tacy ludzie są mocno oddani swoim zasadom. Rywalizacja może być również wykorzystywana w przypadku braku niezbędnego czasu na wdrożenie bardziej lojalnej strategii.
Kompromis i współpraca
Znalezienie kompromisu polega na wzajemnym pragnieniu rozwiązania konfliktu, wzajemnym ustępowaniu. Jednocześnie przeciwnicy częściowo rezygnują z części swoich żądań, są gotowi wybaczyć i przyznać się do roszczeń strony przeciwnej. Kompromis będzie skuteczny, jeśli każda ze stron zaakceptuje fakt, że przeciwnik jest równy.
Współpraca to jedna z najlepszych strategii rozwiązywania konfliktów. Jednocześnie strony konstruktywnie omawiają sytuację, traktując siebie nawzajem jako sojuszników. Obie strony muszą porzucić uprzedzenia, ignorować różnice w statusie społecznym.
Zakwaterowanie i unikanie
Strategia adaptacyjna to wymuszona lub dobrowolna odmowa walki. Ulegająca strona może przyznać się do błędów lub frywolności problemu. Może być zależna od strony przeciwnej, mieć z nią potrzebę dobrych relacji.
Ustępstwo jest czasem uciekane pod presją strony trzeciej. Zdarzają się również sytuacje konfliktowe, które powodują znaczne szkody dla obu stron. W takim przypadku jedna ze stron może się poddać, aby nie stracić wszystkiego.
Strategia unikania wyraża się w unikaniu rozwiązania problemu, gdy jedna ze stron stara się wyjść z sytuacji konfliktowej z jak najmniejszymi stratami. Bardzo często unika się konfliktu po serii niepowodzeń w stosowaniu innych strategii. Tym samym inicjowane jest wygaśnięcie konfliktu.
Jeden z przeciwników może zmęczyć się konfliktem, stracić chęć rozwiązania sytuacji. Może mu na to zabraknąć czasu i stara się kupić czas, unikając. Czasami unikanie jest stosowane, gdy konieczne jest radzenie sobie z własną strategią zachowania.
