Słynny brytyjski pisarz Somerset Maugham napisał kiedyś: „Najcenniejszą rzeczą, jakiej nauczyło mnie życie, jest niczego nie żałować”. Ale czy te słowa są tak dobre, jak się wydaje? Czy życie bez żalu jest w ogóle możliwe?
Warto to ułatwić: wyobraź sobie jeden dzień bez żalu na jutro, pojutrze, tydzień. Wydawałoby się, że to takie proste. Każdy ma dni, z których niektóre pozostały w pamięci na długo, a nawet na zawsze, ponieważ były wypełnione jakimś ciekawym wydarzeniem, podczas gdy inne zostały wymazane, szare i zmarnowane. Pytanie brzmi, jak i kiedy człowiekowi udaje się jeszcze nie żałować przeszłości?
Odpowiedź leży w ludzkiej psychologii. Zawsze w poszukiwaniu czegoś nowego i po ich ukończeniu człowiek natychmiast tęskni za tym, co znalazł. Żyć swobodnie, poza granicami, pozwolić, aby wszystko potoczyło się swoim biegiem i zaakceptować wszystko takim, jakim jest - to znaczy żyć bez żalu, ale tylko w swoim stanie umysłu. Ale ta część, która próbuje żyć bez żalu co do jutra, nie jest w stanie zastosować się do tej rady. Człowiek ze względu na swoją strukturę jest zawsze pogrążony w sprzecznościach, rozczarowanie jest nieuniknione na jego drodze życiowej.
Wątpliwość jest tym aspektem osobowości jednostki, z którym jest ona zmuszona współistnieć, niezależnie od swoich pragnień. Rodzaj zwątpienia i żalu to moralne marnotrawstwo, które wydobywa się dla normalnego funkcjonowania stanu umysłu, jak w przypadku każdego ludzkiego ciała.
Dopóki ludzie starają się zachować kontrolę, są skazani na rozczarowanie i żal, ponieważ jedynym sposobem na pozbycie się ich jest patrzenie, gdzie puści kierownicę i podda się sytuacji.
