Depresja wysoce funkcjonalna (HFD) nie należy do głównych schorzeń psychicznych. Warunek ten można jednak zaklasyfikować jako warunkowe naruszenia graniczne. Bez leczenia i korekty zaburzenie może prowadzić do rozwoju depresji klinicznej, która może być niezwykle ciężka, a HFD może również powodować powstawanie powolnej / depresji tła.
Dosłownie żadna osoba nie jest odporna na rozwój RDW. Jednym z niebezpieczeństw tego zaburzenia jest to, że może zacząć się powoli rozwijać we wczesnym dzieciństwie, stopniowo się rozwijać, a następnie pojawiać się i zatruwać życie człowieka przez półtora do dwóch lat, a następnie ustępować i wydawać się samoistne, chociaż jest to Ani trochę. Jeśli osoba z objawami wysoce funkcjonalnej depresji ignoruje swój stan, próbuje samodzielnie sobie z tym poradzić, może to prowadzić do całkowitego „wypalenia” i rozwoju poważniejszych patologii.
Cechy RDW
Problem z RDW polega na tym, że zaburzenie jest bardzo trudne do zdiagnozowania. Wiele osób żyje przez lata w stanie takiej stale zaostrzającej się depresji, nie szukając pomocy u specjalistów. Ponadto lekarze są zdania, że trudność w postawieniu diagnozy polega również na tym, że pod względem objawów depresja wysoce funkcjonalna może być maskowana jako inne zaburzenia lub pewne cechy osobowości. Na przykład RDW jest często mylona z wypaleniem, wypaleniem psychicznym, a nawet zamaskowaną depresją.
Jedną z różnic w porównaniu z innymi typami depresji w przypadku RDW jest to, że choroba może być przenoszona na poziomie genów. Jeśli ktoś wśród jego bliskich – niekoniecznie rodziców czy starszych sióstr/braci – miał osobowości, u których kiedyś zdiagnozowano podobną diagnozę lub cierpiał na chorobę afektywną dwubiegunową (choroba afektywna dwubiegunowa), to ryzyko zachorowania na wysokofunkcjonującą depresję sięga prawie stu procent.
Do cech tego zaburzenia zwyczajowo włącza się również fakt, że RDW nie zawsze towarzyszą typowe objawy depresji. Lub nie są tak wyraźne, aby wywołać szczególny niepokój u osoby lub jej otoczenia. Jednak RDW jest również typowo przygnębiona, ponura, skoncentrowana na negatywności, odmowie przyjemności, uczuciu apatii i całkowitej utracie energii i tak dalej.
Eksperci zauważają, że osoby z HFD są bardziej podatne na różne rodzaje kreatywności niż inni. Muzyka, rysowanie czy pisanie są dla nich znacznie łatwiejsze. Ponadto badania wykazały, że osoby z tendencją do wysokofunkcjonującej depresji mają podwyższony poziom inteligencji. Ale na tym tle pojawia się jeszcze jedna dziwna cecha tego zaburzenia: osoby z HFD z reguły nie czerpią przyjemności, nie odczuwają satysfakcji z procesu twórczego ani z badań naukowych. Wszystko, co robią, jest dla nich nudne i przyziemne. Jednocześnie osoba z HFD raczej nie wyjdzie poza ramy swojej zwykłej egzystencji.
Tacy ludzie nie są skłonni do podejmowania ryzyka, zmiany, spontaniczności i opuszczania swojej osobistej strefy komfortu. Wszelkie czynności, prace domowe są przez nich postrzegane wyłącznie jako obowiązek, jako coś wymuszonego. Zazwyczaj osoba z dobrze funkcjonującą depresją nie ma żadnych hobby ani dodatkowych zainteresowań.
Oznaki dobrze funkcjonującej depresji
Powyższe cechy RDW można przypisać wielu oznakom tego stanu oraz przyczynom, dla których to naruszenie stanowi pewne niebezpieczeństwo. Jednak do objawów można dodać szereg innych ważnych objawów.
Objawy HFD często obejmują:
- syndrom oszusta i syndrom doskonałego ucznia;
- zwiększona skłonność do bolesnego perfekcjonizmu i nieadekwatnego maksymalizmu;
- odmowa pomocy i niemożność proszenia o pomoc, o wsparcie;
- zubożenie emocji, chęć odcięcia się od otaczającego świata i ludzi;
- ciągły brak satysfakcji: w chwilach sukcesu osoba z HFD czuje się smutna, rozczarowana, niespokojna i niespokojna;
- obsesyjne myśli o ponurej naturze;
- ciągłe poczucie wstydu/winy co do stanu fizycznego, stanu emocjonalnego, życia w ogóle;
- skłonność do zaprzeczania, odmowa akceptacji własnego stanu ducha, chęć „punktowania” objawów wysokofunkcjonującej depresji poprzez nadmierne zatrudnienie, pogrążenie się w pracy;
- uczucie ciągłej depresji, która nie zależy od stopnia aktywności, osiąganych wyników, nagród i aprobaty innych osób;
- w niektórych przypadkach na tle postępowej RDW rozwijają się myśli samobójcze i poczucie całkowitej zagłady, bezużyteczność i bezsens istnienia;
- Depresja wysoce funkcjonalna objawia się także zaburzeniami odżywiania, bezsennością lub ciągłą chęcią spania, chorobami somatycznymi, dla których nie ma powodu.
