Najpiękniejsze słowa i pieśni zostały wypowiedziane i napisane o miłości, ludzie z różnych krajów boją się jej i przeklinają, rozkoszują się nią i cieszą się nią jako najwyższym darem nieba. Każdy przeżywa to uczucie na swój sposób, ale nie można zaprzeczyć, że społeczeństwo społeczne ma ogromny wpływ na kształtowanie się tych właśnie doświadczeń i udręki. Dlatego każdy kraj i każda kultura ma swoje własne rozumienie miłości.
Chiny
W Chinach pojęcie „miłości” jest bardzo dalekie od europejskiego. „Gun quing” to nazwa uczucia, które ma do siebie większość par małżeńskich. Opiera się na wzajemnej pomocy, litości, pragnieniu bycia blisko siebie. Pociąg seksualny to tylko dodatek, którego nikt nie uważa za ważne kryterium podczas budowania poważnego związku.
Korea
Korea uważa miłość za długotrwałe uczucie, które przyciąga dwoje ludzi i nie odpuszcza przez lata. Ich zdaniem może powstać między ludźmi, którzy są dla siebie zupełnie nieprzyjemni. Koreańczycy wierzą, że tak żywe odrzucenie ma też ukryte znaczenie jakiegoś bliskiego związku między nimi. Koreańska miłość „jung” może powstać dopiero po przejściu wielu prób i wspólnie przeniesionych wydarzeń.
Anglia
Brytyjczycy są przekonani, że prawdziwa miłość rodzi się z prawdziwej przyjaźni między mężczyzną a kobietą. Naród arystokratyczny kategorycznie sprzeciwia się inicjatywie kobiet. Skromny na początku związku i hojny później, Brytyjczycy wiedzą, jak zdobyć najbardziej wyrafinowane serca.
Francja
Błędem jest sądzić, że Francuzi są najbardziej romantycznym narodem. Mężczyźni w tym kraju raczej nie przyjdą na pierwszą randkę z kwiatami lub zarezerwują stolik w świetnej restauracji. Zamiast tego zaproponują przejście na lunch, dając kobiecie możliwość samodzielnego zapłacenia rachunku. Miłość we Francji przybiera bardzo wyraźne formy europejskie, gdzie modne i wygodne jest życie w cywilnym małżeństwie do 30-35 roku życia lub do zajścia w ciążę.
