Są ludzie, o których mówią: „To prawdziwy kłębek nerwów!” Reagują nieadekwatnie, agresywnie, czasem na granicy chamstwa lub histerii na każdą porażkę, na najbardziej umiarkowaną krytykę lub najdelikatniejszą uwagę skierowaną do nich. I nawet w przypadku otwartego potępienia, wyraźnie wyrażonej, dezaprobującej reakcji innych, może dojść do ataku. Czy można się dziwić, że tacy ludzie nie rozwijają związków ani w rodzinie, ani w pracy!
Osoby agresywne często rozumieją, że ich zachowanie „wykracza poza granice”, przejawiana agresja w pierwszej kolejności szkodzi sobie. Karcą się, dają słowo, by „trzymać w dłoniach” swoje emocje, ograniczać negatywne emocje i nic się nie dzieje! Jak być? W jaki sposób możesz przejąć kontrolę nad agresją?
Warto zwrócić się o pomoc medyczną do neurologa. Istnieją skuteczne nowoczesne leki, które tłumią objawy agresji, zmniejszają pobudliwość nerwową, a jednocześnie prawie nie dają skutków ubocznych w postaci senności, hamowania reakcji. Nie usunie to jednak przyczyny agresji, a jedynie złagodzi jej przejawy.
Dlatego wskazane jest również zbadanie przez wykwalifikowanego endokrynologa. W końcu agresywne, nieodpowiednie zachowanie jest często spowodowane brakiem równowagi hormonalnej. Pamiętaj tylko o osławionych „krytycznych dniach”! U niektórych kobiet stają się tak w pełnym tego słowa znaczeniu, właśnie z powodu gwałtownego wzrostu stężenia hormonów w organizmie. A jeśli dodatkowo upośledzone są funkcje gruczołów dokrewnych … Tak więc pojawia się ten bardzo „wiązka nerwów”. Będzie to wymagało poważnego leczenia!
W niektórych przypadkach wskazane jest skorzystanie z pomocy psychologa. W końcu przejaw agresywności może wiązać się nie tylko z naruszeniem tła hormonalnego, ale także z problemami czysto psychologicznymi. Co dziwne, może to zabrzmieć, ludzie agresywni są często bardzo wrażliwi i bezbronni. Często zdarzają się przypadki, gdy w dzieciństwie musieli doświadczać kpin, poniżania i bicia. I nie pozostało to niezauważone. Zdecydowanie ukształtowali wzmożoną, nietolerancyjną postawę wobec wszelkiej niesprawiedliwości. Jedynym problemem jest to, że mają tendencję do dostrzegania tej niesprawiedliwości nawet tam, gdzie jej nie ma, a ponadto uważają ją za skierowaną przeciwko nim osobiście. To tłumaczy ich całkowicie nieadekwatną reakcję na krytykę, uwagi, niezgodę z ich punktem widzenia itp. W takich przypadkach nie można obejść się bez dość długiego kursu korekty psychologicznej.
