Dobroczynność jest czymś zupełnie normalnym w Stanach Zjednoczonych i rozwiniętych krajach Europy, a znaczny procent ludzi przyczynia się do pomocy potrzebującym. W Rosji, niestety, zjawisko to wciąż występuje tylko nielicznych i jest uważane za coś niezwykłego. Ale najważniejsze dla każdej osoby jest rozpoczęcie.
Najpierw rozważ przyczyny i mity, które rzekomo uniemożliwiają danej osobie wykonywanie pracy charytatywnej. W rzeczywistości to tylko wymówki.
1. Aby komuś pomóc, musisz być bardzo bogaty. Najlepiej jak Rockefeller. Moje 100 rubli nikomu nie pomoże.
Wsparcie! Gdyby przynajmniej co druga zdolna dorosła osoba co miesiąc przeznaczała 100 rubli na cele charytatywne, można by uratować więcej niż jedno życie. Zamawiając kolejną filiżankę kawy w kawiarni, zastanów się, czy brak stu rubli mocno uderzy w Twój budżet.
Co więcej, dobroczynność to nie tylko pomoc materialna. Możesz pracować z dziećmi z domów dziecka, prowadzić gry edukacyjne, odwiedzać dzieci w szpitalu czy osoby starsze w domu opieki. Twoja uwaga jest równie ważna.
2. Nie mam na to czasu.
Znani aktorzy, biznesmeni, artyści pop, prezenterzy telewizyjni znajdują na to czas. Chociaż są też bardzo zajęci, nie mniej niż ty.
3. Wokół są tylko oszuści, nie jestem pewien, czy moje pieniądze osiągną swój cel.
Niestety w tym obszarze zdarzają się oszuści. Musisz więc przesyłać pieniądze tylko do znanych funduszy, które prowadzą pełną sprawozdawczość. Na przykład fundacja Gift of Life, Advita i inne. Na ich stronach możesz śledzić otrzymanie środków i na co zostały wydane. Zawsze sprawdzaj informacje w oficjalnych źródłach każdego funduszu lub telefonicznie, ponieważ czasami oszuści działają w ich imieniu.
4. Pracuję i płacę podatki. Resztę powinno zająć państwo.
Musieć. Ale, jak wszyscy wiedzą, państwo niewiele robi, aby pomóc słabszym grupom ludności i to jest fakt. W społeczeństwie występują problemy i należy je rozwiązywać najlepiej, jak potrafią. Nawet w krajach rozwiniętych niektóre choroby są leczone całkowicie kosztem funduszy charytatywnych. A miłość jest dla nich normą.
Tak więc najpierw musisz zdać sobie sprawę, że dobroczynność nie jest heroizmem, nie jest czymś wyjątkowym, ani nawet „dobrym uczynkiem”. To normalne działanie świadomej osoby, które powinno stać się nawykiem.
Następnie wybierz komu chciałbyś pomóc. Opcji jest wystarczająco dużo: dzieci z domów dziecka lub rodzin znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, osoby starsze, osoby z różnymi poważnymi chorobami, osoby niepełnosprawne, bezdomne zwierzęta. Możesz pomóc: pieniędzmi, rzeczami, zostać wolontariuszem, organizować akcje i wydarzenia, zostać dawcą krwi.
Wybierz fundusz, który wzbudza w Tobie zaufanie. Zapoznaj się z informacjami w Internecie, zadzwoń tam, zadaj wszystkie pytania.
Jeśli nadal nie chcesz przesyłać pieniędzy, możesz udzielić ukierunkowanej pomocy. Na przykład przynieś do szpitala niezbędne leki, środki higieniczne, przekaż pieniądze osobiście konkretnej osobie. Informacje o potrzebujących można znaleźć również na stronie internetowej fundacji charytatywnej.
Jeśli masz wolny czas, możesz zostać wolontariuszem fundacji i odwiedzać dzieci w domach dziecka lub szpitalach, organizować zbiórkę potrzebnych rzeczy i inne akcje.
W naszym społeczeństwie panuje też silna opinia, że dobroczynność należy prowadzić po cichu i nie jest w zwyczaju o tym mówić. Prawdopodobnie wymyślili to ci, którzy sami nic w tym kierunku nie robią. Wręcz przeciwnie, ten temat musi zostać omówiony, aby ludzie mieli wystarczająco dużo informacji o tym, jak i komu mogą pomóc. Tak więc, zostając wolontariuszem, zaproś przyjaciół i znajomych do zespołu, publikuj informacje w sieciach społecznościowych. Przecież może ktoś zobaczy i zechce dołączyć.
