Każdy z nas zna zmiany nastroju. Zdarza się, że czujemy się „w siódmym niebie” ze szczęściem i przytłaczającymi emocjami i zdarza się, i odwrotnie, czujemy się zmęczeni i spięci.
Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie psychiczne, które może przybierać różne formy nasilenia i jest również nazywane psychozą maniakalno-depresyjną. Pacjenci z tą diagnozą mają skłonność do wahań nastroju, wszelkiego rodzaju depresji i głodu adrenaliny. W niektórych przypadkach pacjenci rozwijają manię prześladowczą, skłonności samobójcze, lęk przed społeczeństwem i dużymi tłumami.
Wielu współczesnych aktorów, piosenkarzy, pisarzy cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, a to w pewnym stopniu pomaga im twórczo rozwijać się, jednak są artyści, których życie i kariera zostały zagrożone przez tę chorobę. Na przykład angielski aktor i pisarz Stephen Fry prawie popełnił samobójstwo, popadając w głęboką depresję po przeczytaniu negatywnej recenzji sztuki, w której grał.
Obecnie nie ma lekarstwa na chorobę afektywną dwubiegunową. Oczywiście są leki, ale uzależniają i przyczyniają się do pogorszenia samopoczucia pacjenta, jeśli przestanie on brać te leki. Wcześniej praktykowano również terapię szokową i takie leczenie było obowiązkowe, ale wkrótce pacjentom zaczęto dawać wybór. Teraz te metody prawie nigdy nie są używane.
Wiele osób cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, nawet o tym nie wiedząc. Oczywiście są tacy, którzy mając podobne problemy, żyją szczęśliwie i pomyślnie, ale według statystyk jest to tylko jeden procent na sto.
