W przypadku zespołu afektywnego osoba ma zaburzenia nastroju. To, w przeciwieństwie do depresji jednodniowej, trwa znacznie dłużej.
Choroba ta dzieli się na dwa typy: depresyjne (melancholia) i zaburzenie dwubiegunowe (BAD). Różnią się tym, że drugi charakteryzuje się zespołami maniakalnymi. Przyczyna tej choroby nie jest znana.
Oznakami zaburzeń depresyjnych są takie czynniki jak: obniżony nastrój, letarg, beznadziejny smutek, ociężałość lub ból w sercu i głowie. Pacjenci widzą wszystko w ponurym świetle, zbyt dokładnie dostrzegają przeszłe krzywdy.
Cały dzień dla takich ludzi jest monotonny. Prawie się nie poruszają i znajdują się w tej samej pozycji, bez chęci zrobienia czegokolwiek. Jeśli obecne są myśli samobójcze, depresja jest niezwykle ciężka. Można również zaobserwować spadek pamięci, spowolnienie mowy. Chorobie afektywnej dwubiegunowej towarzyszy podwyższony nastrój, niezwykła chęć do pracy, radość, dobry nastrój i przypływ energii. Może rozwinąć się w schizofrenię, epilepsję i wiele innych chorób psychicznych. Podczas zespołu maniakalnego następuje poprawa zdolności intelektualnych, hipermnezja (pogorszenie pamięci) i skok pomysłów. W wersji złożonej mogą rozwinąć się halucynacje, urojenia hipochondryczne i skłonności samobójcze.
