Kiedy ludzie rozchodzą się bez wyrzutów i skandali, gdy ktoś trzeci nie jest zaangażowany w lukę, to pytanie, jak dalej żyć, staje się pytaniem pełnometrażowym. Budzisz się sam na dużym łóżku i spokojnie stawiasz czoła każdemu nowemu dniu, w przeciwieństwie do wszystkich poprzednich. Wydawało się, że nie ma nic prostszego niż nauczyć się żyć samotnie. Okazało się, że wszystko nigdzie nie jest bardziej skomplikowane.
Instrukcje
Krok 1
Aby nauczyć się żyć samotnie, najpierw musisz zacząć akceptować zaloty innych mężczyzn. A tak przy okazji, zaczną gromadzić się i wirować wokół ciebie w stadach. Jest to konieczne, aby podnieść samoocenę. Nawet jeśli rozstałeś się bez żadnych szczególnych obelg, to z pewnością pożegnał się zwykłym „do widzenia” zamiast „Będę cię kochać przez całe życie” i ten fakt utknął gdzieś w mojej głowie jak kłująca drzazga. Musimy wyciągnąć tę drzazgę. I tym razem najpierw pożegnaj się. To bardzo nieuczciwe, ale bardzo skuteczne.
Krok 2
Aby nauczyć się żyć samotnie, możesz wejść do pracy z głową. Twoje życie osobiste prawdopodobnie zajmuje dużo czasu, a teraz nie jest niczym zajęte. I tak znajdujemy alternatywną drogę i zastępujemy nasze życie osobiste życiem zawodowym. To ma wypełnić czas. W przeciwnym razie zostanie po prostu zrujnowany - serialami, wszelkiego rodzaju bułeczkami i płaczliwymi piosenkami o miłości.
Krok 3
Aby nauczyć się żyć samotnie, nie musisz marnować czasu w oczekiwaniu na księcia ani obciążać dnia bezsensownymi sprawami, aż do całkowitego wyczerpania. Samotne życie nie oznacza, że musisz cały czas rozpieszczać się bułeczkami i żałować, że masz siłę.
Krok 4
Samotne życie to po prostu życie i radość. Uśmiechaj się rano do słońca, pij ulubioną kawę, tańcz, kiedy masz na to ochotę, a kiedy masz ochotę płakać, siedząc na stołku. Zadzwoń do znajomych i zasypiaj z misiem. Narysuj czyjś portret lub wyhaftuj krzyżykiem, skomponuj piosenkę lub ułóż puzzle. Wreszcie możesz napisać powieść o swojej powieści.
