Kształtowanie twórczego myślenia uczniów jest jednym z zadań podstawowego kształcenia ogólnego. Im pełniej rozwinięte zdolności dziecka, tym szybciej i lepiej będzie on mógł dostosować się do warunków współczesnego życia.
Zgodnie z periodyzacją wiekową B. Elkonina, w wieku szkolnym przyjmuje się zwyczajowo dzieci w wieku od 7 do 11 lat. Wiek ten charakteryzuje się obfitym rozwojem wyższych funkcji umysłowych. Najważniejszą rzeczą w jego rozwoju jest myślenie. Według statystyk, po ukończeniu przez dzieci przedszkola znacznie zmniejsza się uwaga rodziców na kształtowanie twórczego myślenia ich dzieci.
Różne koła i sekcje pomagają promować umiejętności dzieci. Nie jest to jednak jedyne wyjście z sytuacji. Rodzina odgrywa ogromną rolę w rozwoju dziecka. Wspólne działania dzieci i rodziców nie tylko pobudzają zainteresowanie poznawcze dziecka, ale także wzmacniają więzi emocjonalne.
Istnieje wiele opcji rozwoju kreatywnego myślenia: aktywność wizualna, konstrukcja, modelowanie, powielanie eksperymentów. Kreatywność można wyrazić w różnych działaniach. Może to obejmować przygotowanie rodzinnego śniadania, stworzenie kolażu fotograficznego, uszycie niezwykłego kostiumu, a także udekorowanie trawników osobistych działek.
Należy pamiętać, że myślenie twórcze jest jednym z najsilniejszych czynników rozwoju osobowości, warunkuje gotowość człowieka do zmiany i porzucenia stereotypów narzucanych przez społeczeństwo.
