Pomoc ofierze na późniejszym etapie – próby przezwyciężenia jej roli jako podległej, zależnej strony – jest niezwykle trudna i w dużej mierze zdeterminowana specyfiką każdego konkretnego przypadku.
Przede wszystkim ofiara musi zrozumieć, że nie jest sama w takich warunkach, że jest wielu takich jak ona i otrzymują pomoc.
Następnie musisz pomóc ofierze w przywróceniu zerwanych kontaktów ze światem zewnętrznym - emocjonalnym, a nawet rzeczywistym. Przecież agresor domowy często izoluje swoją ofiarę - żąda zerwania relacji z przyjaciółmi i znajomymi, nalega na zwolnienie z pracy.
Wtedy bardzo przydatne może być nabycie utraconego statusu społecznego, uświadomienie sobie ich znaczenia dla społeczeństwa. Pomóc może tu jakaś praca niewykwalifikowana – teraz jest to możliwe przez Internet; bezwysiłkowa aktywność społeczna. Zależność w rodzinie wyraża się zwykle zarówno ekonomicznie, jak i własne, choć niewielkie, źródło utrzymania znacznie zwiększa poczucie jej znaczenia. Rzadko kiedy udaje się przekonać ofiarę podczas kolejnego pobicia, aby odnotowała pobicia i pozwała sprawcę.
W przypadku skutecznego uwolnienia się z rodzinnego nałogu była ofiara musi jeszcze przejść psychoterapię mającą na celu przywrócenie poczucia bezpieczeństwa. Stosowane są tu różne metody, opracowane głównie przez zagranicznych psychiatrów - metody Freuda, Junga, metoda terapii gestalt i inne. Przy wyborze metody bardzo ważne jest również indywidualne podejście; a często sesje psychoterapeutyczne nie dają trwałego rezultatu.
