Specjalna relacja z innymi, przejaw współczucia, uczestnictwa i troski, responsywne i hojne podejście do próśb charakteryzują dobroć jako koncepcję. Przejawy życzliwości mogą być bardzo różnorodne – i nie zawsze robi się to dla dobra.
Instrukcje
Krok 1
Życzliwość otwiera wiele możliwości duchowej poprawy, ale w życiu codziennym często wyrządza krzywdę, ponieważ uważana jest za przejaw słabości. Życzliwość okazywana przez dziecko i dorosłego jest zupełnie inna. I w ten sam sposób każdy z ludzi nadaje temu pojęciu swoje własne, szczególne znaczenie. W życiu jest nie tylko czerń i biel, wszystko, co istnieje, jest mieszanką miliardów odcieni. Podobnie ludzkie uczucia są kombinacją kilku połączonych ze sobą emocji i percepcji. Życzliwość w najczystszej postaci to połączenie silnej i aktywnej pozycji życiowej, popartej normami moralnymi i moralnymi. Jest tak rzadka, że ludzie często mówią o jej zwyrodnieniu – wcześniej ludzie byli milsi, bardziej współczujący.
Krok 2
Prawdziwa dobroć musi być świadoma i bezinteresowna – nie można czynić dobrych uczynków, żądając czegoś w zamian. To, co często mylone jest z życzliwością, to rzetelność i nieśmiałość, czasem tchórzostwo i litość. Czasami niewyjaśniony strach przed silniejszymi osobowościami powoduje niemożność odmowy, człowiek się boi i ukrywa swój strach za maską wyimaginowanej dobroci. „Mili” rodzice mogą patrzeć, jak ich ukochane dziecko osuwa się w otchłań, łącząc swoje życie z narkotykami, oddając się temu z litości i nieumiejętności odmowy. Wielu sympatyzuje z bezdomnymi, którzy proszą o chleb, służą im, doskonale wiedząc, że ich pieniądze zostaną przeznaczone na zakup kolejnej porcji alkoholu. To nie jest dobroć, to mieszanka słabości, egoizmu i strachu.
Krok 3
Prawdziwa dobroć może obudzić w ludziach prawie zapomniane pragnienie zaufania, otwarcia duszy i pomocy bez oglądania się za siebie. Można rozwijać w sobie życzliwość, ale częściej jest to cecha wrodzona, na którą można „nałożyć” działania i okoliczności na przestrzeni lat, zmieniając priorytety i wartości. W mocy każdej osoby jest zacząć zmieniać życie na lepsze - okazywać szczerość dzieciom, ludziom słabym, niedołężnym. Z pomocą dobroci możesz oczyścić swoją duszę z gniewu i rozpaczy, ponieważ przejawia się ona tylko w czynach. Aby otrzymać coś w życiu, musisz najpierw nauczyć się dawać - część swojego serca, dobrobyt materialny, kawałek swojej duszy.
