Krytyka jest inna: użyteczna i obraźliwa, nieodpowiednia i uzasadniona. A dla wielu osób kwestia postrzegania takiej cudzej opinii jest bardzo dotkliwa. Szczególnie trudno jest doświadczyć wypowiedzi z zewnątrz na temat kreatywności, pracy, wyglądu czy czegokolwiek innego, ludzie, którzy są wrażliwi, wrażliwi, mogą mieć już niestabilną samoocenę. Jak możesz łatwiej nauczyć się akceptować krytykę?
Ważne jest, aby nauczyć się oddzielać od emocji główną esencję ukrytą w krytyce. Bardzo często, jeśli komentarze i stwierdzenia są wypowiadane w surowej formie lub wyrażane w czasie, gdy dana osoba się tego nie spodziewa, może nastąpić niezwykle silna reakcja emocjonalna. Uczucia wewnętrzne, powstający protest zwykle nie pozwalają na dostrzeżenie racjonalnego związku w obrębie odbieranej krytyki. Dlatego w pierwszej chwili nie powinieneś próbować w żaden sposób odpowiadać lub od razu zacząć oskarżać siebie i dodatkowo krytykować. Konieczne jest, aby dać sobie możliwość ochłodzenia się, przetrawienia tego, co słyszysz. Ten krok jest szczególnie ważny dla osób wrażliwych i z natury bardzo emocjonalnych. Czasami nawet za obraźliwymi wypowiedziami kryje się jakaś prawda, której warto posłuchać, przeglądając swój wewnętrzny protest. Aby uspokoić szalejące uczucia, zaleca się chwilowe przestawienie wektora uwagi na inny temat, odwrócenie uwagi i skoncentrowanie się na jakimś zadaniu pobocznym. Niektórym osobom spacery na świeżym powietrzu, muzyka i czytanie pomagają uspokoić emocje.
Powinieneś odpowiadać tylko na krytykę wyrażaną przez autorytatywne osobowości. W życiu codziennym i w przestrzeni internetowej można spotkać zupełnie innych ludzi. I bardzo często to, co umownie nazywa się krytyką, jest w rzeczywistości trollingiem sieciowym, pragnieniem prawdziwego zranienia lub urazy. Często ludzie, którzy pozwalają sobie na niestosowne wypowiedzi na temat innej osoby, próbują dochodzić swoich praw w ten sposób. Należy o tym zawsze pamiętać. Warto przyjmować i brać pod uwagę krytykę innych osób, jeśli jest ona odbierana od osoby, która wydaje się autorytatywna lub jest ekspertem lub profesjonalistą w danej dziedzinie. Warto więc na przykład słuchać komentarzy i rad bliskich, rodziców, przyjaciół.
Konieczne jest zmniejszenie wymagań dla siebie. Spełnienie tego warunku może być bardzo trudne dla osób podatnych na „syndrom doskonałego ucznia”, na perfekcjonizm. W tym obszarze musisz jednak popracować nad sobą. W przeciwnym razie możesz szybko dojść do stanu wypalenia emocjonalnego, a nawet zmierzyć się z pełnoprawną depresją. Człowiek nie jest w stanie być dobry dla wszystkich i dla wszystkich. Ważne jest, aby zaakceptować fakt, że w życiu zawsze będzie ktoś lepszy, bardziej uzdolniony, że w sferze zawodowej czy w sferze kreatywności zawsze będą ludzie z większym doświadczeniem, którzy mają lepszy czas na pompowanie swoich umiejętności i umiejętności. Większa wymagalność wobec siebie nie tylko przeszkodzi ci w odpowiednim i spokojnym reagowaniu na krytykę z zewnątrz. Ta cecha skłoni Cię również do dodatkowego samokrytyki, skarcenia się za błędy i porażki, nie pozwalając uczyć się na własnych błędach. Życie każdej osoby składa się ze wzlotów i upadków, należy to zrozumieć i zaakceptować. Ważne jest, aby nauczyć się chwalić siebie nawet za małe osiągnięcia i trochę łatwiej patrzeć na otaczający cię świat. Zmiana postrzegania czyjejś oceny jest niezbędnym krokiem, aby upewnić się, że czujesz się bardziej komfortowo z każdą krytyką. W końcu należy zawsze pamiętać, że każda osoba ma swój gust, własne preferencje.
Analiza otrzymanej krytyki i identyfikacja podstaw. Aby komentarze z zewnątrz nie były odbierane jako coś wyłącznie negatywnego, nie lekceważyły motywacji do działania i rozwoju, trzeba nauczyć się znajdować główny punkt w otrzymanej krytyce. Warto zadać sobie pytanie, w jakim celu ta lub inna osoba mogłaby mówić? Co dokładnie może dać jego rada? Co się stanie, jeśli wysłuchasz komentarzy, jeśli zastosujesz się do rad? Nie powinieneś szukać dla siebie wymówek, próbować natychmiast się bronić lub w jakikolwiek sposób reagować na krytyczną uwagę. Jest duża szansa, że przypadkowy lub autorytatywny krytyk wcale nie chciał urazić, że wszystkie słowa zostały wypowiedziane tylko po to, by pomóc w rozwoju. Jeśli w toku analizy nie uda się znaleźć głównego punktu, czyli powodu do zastanowienia się, czy warto słuchać takiej krytyki, czy rzeczywiście wyrażono ją chęcią pomocy i doradzenia, wskaż te błędy, które, jeśli zostaną poprawione, będzie można osiągnąć nowe wyżyny.
