„Nieistniejące zwierzę” to jedna z najbardziej znanych metod diagnostyki psychologicznej. Używają go specjaliści z zakresu psychologii klinicznej i psychiatrii, ale w uproszczonej formie każdy może to zrobić.
„Nieistniejące zwierzę” to test rysowania projekcyjnego. Ma na celu zdiagnozowanie stanu emocjonalnego osoby, czy ma agresję, lęk, lęki, czy ogólnie jego stosunek do życia. Czasami jest używany do diagnozowania choroby psychicznej. Na przykład rysunki pacjentów ze zdiagnozowaną schizofrenią często zawierają wiele monotonnych, stereotypowych i powtarzalnych szczegółów. Ich zwierzęta w większości nie mają żadnych narządów i części ciała ważnych dla normalnej aktywności życiowej, aw stosunku do liścia są bardzo małe (zajmują mniej niż 1/3). Na przykład, oto dość typowy rysunek pacjenta ze schizofrenią:
W trosce o własne zainteresowanie i ciekawość metodę „nieistniejące zwierzę” może wykonać każdy na sobie i na bliskich. Bardzo często, interpretując szczegóły rysunku, osoba rozumie, co wcześniej znajdowało się w obszarze jego nieświadomości. Testy takie jak te pomagają ci słuchać siebie i uświadomić sobie niektóre punkty, które uniemożliwiają ci szczęśliwe życie.
Niezbędne materiały
Aby przeprowadzić test, potrzebujesz najmniejszego zestawu materiałów - formatu A4 i prostego ołówka. Do tego zestawu można dodać gumkę, ale wtedy wskazane jest podążanie za wszystkimi poprawkami malarza. W kontekście diagnostyki klinicznej potrzebny będzie również formularz dla psychologa, aby rejestrował wszystkie momenty zachowania badanego i jego odpowiedzi na dodatkowe pytania.
Należy pamiętać, że zaleca się wybór średnio miękkiego ołówka. Ołówek, który jest zbyt miękki, kruszy się i brudzi rysunek, a twardy ołówek porysuje papier, jeśli mocno go dociśniesz. Ołówek o średniej miękkości (H lub HB) przeniesie zarówno nacisk, jak i grubość linii na rysunku, co jest bardzo pouczające dla diagnostyki.
Pewne znaczenie ma również przepływ materiału. Wskazane jest ułożenie kartki papieru przed osobą przechodzącą test (zwaną dalej badanym) po przekątnej, tak aby sam wybrał ustawienie swojego zwierzęcia - poziomo lub pionowo.
Instrukcje
Do zgłoszenia kartki papieru i ołówka należy dołączyć następującą instrukcję: „Proszę narysować zwierzę, które nie istnieje w naturze, czyli. takie, których nikt przed tobą nie wymyślił”. Jeśli podmiot zaczyna narzekać na brak umiejętności rysowania, należy powiedzieć, że kreatywność i jakość rysunku nie mają żadnego znaczenia.
Czasami osoba malująca może zgłupiać i siedzieć przed czystą kartką papieru. W takim przypadku możesz doradzić mu połączenie kilku istniejących zwierząt w jeden rysunek. Ale jeśli czas się nie kończy, lepiej pozwolić podmiotowi samemu uformować pomysł. Jeśli osoba, która zda ten test, zacznie pytać, jak i co jest dla niej najlepsze do rysowania, musisz odpowiedzieć, że każdy rysunek będzie poprawny. W żadnym wypadku nie powinieneś udzielać rad i prowadzić osoby do jakichkolwiek myśli!
Dodatkowe pytania
Po zakończeniu rysowania powinieneś przeprowadzić rozmowę z tematem na temat powstałego stworzenia. Przede wszystkim musisz zapytać o imię, wiek i siedlisko zwierzęcia. Następnie zapytaj, co je, czy ma przyjaciół i wrogów, jak się broni, czy najpierw atakuje inne stworzenia, czy jest jedyny w swoim rodzaju, co lubi robić w wolnym czasie i jak spędza wolny czas. W trakcie rozmowy możesz zadawać własne pytania, wyjaśniając historię. Pod koniec diagnozy należy poprosić badanego o wymienienie trzech głównych pragnień i lęków namalowanego przez siebie zwierzęcia. Wszystkie odpowiedzi są zapisywane przez psychologa na formularzu.
Interpretacja wyników
Na samym początku interpretacji należy po prostu wziąć rysunek zwierzęcia i spojrzeć na niego świeżym okiem. Jakie jest ogólne wrażenie, jakie to robi? Agresywny, bojaźliwy, a może promienny i wesoły? Pierwsze wrażenie rysunku jest bardzo orientacyjne, najczęściej pokrywa się z pierwszym wrażeniem osoby, która wymyśliła to zwierzę. Jeśli arkusz znajduje się poziomo, może to wskazywać na otwartość, ciekawość, chęć poznania otaczającego świata. Układ wertykalny mówi o koncentracji na określonym rodzaju czynności i chęci osiągnięcia w niej perfekcji.
Zwracamy uwagę na najbardziej ogólne kwestie organizacyjne. Jak mocno temat naciskał na ołówek? Słaby nacisk i blade linie mogą wskazywać na bierność danej osoby, zmęczenie psychiczne lub fizyczne, a także brak motywacji do przystąpienia do testu. Silny nacisk wskazuje na obecność agresji, impulsywności i napięcia. Jeżeli nacisk jest tak silny, że ołówek pęka lub rozdziera papier, to możliwość patologicznego poziomu agresywności u badanego należy sprawdzić innymi testami.
Przyglądamy się uważnie naturze rysunku. Jeśli szczegóły są narysowane wyraźną, ciągłą linią, możemy mówić o zaufaniu podmiotu we własne mocne strony i czyny. Jeśli linie są tworzone przez pociągnięcia, możemy wywnioskować, że dana osoba ma zwiększony poziom niepokoju. Linie zniekształcające normalny kształt części ciała mogą wskazywać na obecność organicznego uszkodzenia mózgu lub choroby psychicznej. Ale tutaj znowu nie należy wyciągać pochopnych wniosków. Konieczne jest omówienie szczegółów z tematem, być może zostały celowo zniekształcone, jako pomysł twórczy.
Patrzymy na wielkość samego zwierzęcia. Normą jest zwierzę średniej wielkości, znajdujące się w przybliżeniu pośrodku liścia w płaszczyźnie pionowej i poziomej. Jeśli zwierzę jest zbyt duże (zajmuje więcej niż 2/3 liścia), może to wskazywać na obecność stresującego stanu osoby lub zawyżoną samoocenę. Małe zwierzę jest czasami przyciągane przez osoby z depresją lub bardzo niską samooceną.
Następnie przechodzimy do poszczególnych szczegółów na rysunku. Duże, zaokrąglone oczy o odważnych konturach są wyrazem niepokoju i strachu. Jeśli podmiot rysuje rzęsy, starannie rysuje tęczówkę i źrenice, może to wskazywać na skłonność do demonstracji i histerii. Uszy zwierzęcia wykazują zainteresowanie komunikacją. Jeśli zwierzę nie ma uszu, osoba nie chce mieć kontaktu z innymi ludźmi lub z natury jest zbyt zamknięta. Podobnie jest z jamą ustną – jeśli zwierzę nie posiada tego ważnego składnika ciała, to możemy mówić o braku chęci komunikacji.
Wszelkie ostre szczegóły na rysunku (ciernie, rogi, kły, igły) wskazują na wysoki poziom agresji. Niektórzy badacze twierdzą, że ciernie skierowane w górę są przejawem negatywnego stosunku do przełożonych i władzy, a ich skierowanie w dół wskazuje na negatywny stosunek do podwładnych, dzieci czy młodszych. Ozdoby na zwierzętach (pióra, skrzydła, tatuaże) są w większości malowane przez ludzi kreatywnych i demonstracyjnych.
Opis stylu życia zwierzęcia w dużej mierze odzwierciedla stosunek do życia samego podmiotu. Wiek zwierzęcia to wiek psychologiczny artysty. Jeśli zwierzę żyje w jakichś niedostępnych i odległych miejscach (na pustyni, w dżungli), to człowiek z natury jest podatny na izolację i introwersję. Jeśli zwierzę żywi się własnym gatunkiem, ma wielu wrogów i samo atakuje inne zwierzęta, potrzebne są dodatkowe badania poziomu agresywności podmiotu. Pragnienia i lęki zwierzęcia z reguły pokrywają się z pragnieniami i lękami podmiotu w prawdziwym życiu.
Niemniej jednak tylko specjalista może wyciągnąć rozsądne wnioski i postawić diagnozę. Ponadto technika „nieistniejącego zwierzęcia” zwykle nie może być wykonywana w oderwaniu od innych badań, musi być interpretowana na podstawie wiarygodnego materiału klinicznego i rozmowy z pacjentem. Czasami szczegóły rysunku, które statystycznie rzetelnie odzwierciedlają jedną cechę charakteru, u jednej osoby mogą odzwierciedlać coś zupełnie innego. W końcu każdy ma swoje własne doświadczenie życiowe, a nasz wewnętrzny stan psychiczny możemy przekazać na różne sposoby.
