Zespół Piotrusia Pana u mężczyzn zaczyna się formować w bardzo młodym wieku. Nie ma organicznej - fizjologicznej - podstawy. Rozwój takiego stanu wyzwalany jest z reguły przez relacje rodzinne, wpływ na chłopca z zewnątrz. Stopniowo narasta deformacja osobowości i charakteru. W pewnym momencie stan zaczyna wymagać pracy z odpowiednim specjalistą.
Głównym powodem, który powoduje rozwój zespołu Piotrusia Pana, jest traumatyczne, toksyczne lub po prostu nieodpowiednie rodzicielstwo.
Rodzicielstwo prowadzące do powstania syndromu
Ta deformacja postaci opiera się na:
- strach przed dorastaniem;
- strach przed odpowiedzialnością;
- strach przed ograniczeniem wolności;
- brak niezależności.
Z reguły chłopcy, z których później wyrastają mężczyźni – Piotruś Pan, są w rodzinie tłumieni. Ich opinia albo w ogóle nie jest brana pod uwagę, albo jest uważana przez rodziców za coś nieistotnego. Stopniowo dziecko przestaje przejmować inicjatywę, całkowicie polegając na mamie i tacie.
Często nadopiekuńczość i całkowita – nieadekwatna – kontrola stają się momentami, które wyzwalają rozwój zespołu Piotrusia Pana. Rodzice starają się robić wszystko dla dziecka, spełniać jego zachcianki, nie wpływają w żaden sposób na rozwój samodzielności. Mama może kontrolować każdy krok swojego dziecka, nie pozwolić chłopcu w żaden sposób się manifestować, nieustannie zmuszać go do bycia obok niej. Stopniowo pojawia się tak zwana atrofia woli dziecka: staje się giętki, nie chce i nie może samodzielnie podejmować nawet najprostszych decyzji, trudno mu decydować o pewnych krokach, rozwijać się i doskonalić.
Chłopiec, który od dzieciństwa zaczyna pokazywać rysy Piotrusia Pana, najczęściej zawsze otrzymuje wyłącznie pochwały od rodziców. Mama i tata idealizują swoje dziecko, nawet niektóre figle i wykroczenia z jego strony nie są postrzegane przez rodziców jako coś negatywnego. Takie podejście kształtuje u chłopca nieadekwatnie wysoką samoocenę, karmi skłonność do narcyzmu.
Dzięki takiemu wychowaniu i podobnej postawie ze strony rodziców dziecko napotyka na poważne trudności w procesie socjalizacji. Każdy rodzaj komunikacji staje się dla niego bolesny. Z reguły inteligencja emocjonalna jest również mocno dotknięta u takich dzieci.
W wielu przypadkach mężczyzna z zespołem Piotrusia Pana był w przeszłości dzieckiem domowym. Nie mógł chodzić do przedszkola, nie uczęszczać na żadne sekcje, koła, uczyć się w domu. Ze względu na „izolację” od świata zewnętrznego, brak normalnych umiejętności komunikacyjnych, nieznajomość norm zachowania w społeczeństwie, takim osobom z roku na rok coraz trudniej nawiązywać przyjaźnie. Wartość towarzystwa i przyjaźni dla męskiego Piotrusia Pana jest bardzo niska.
Często w kontekście toksycznego wychowania w rodzinie chłopcy stają przed tym, że rodzice przekonują ich, że powinni zawsze podążać za swoimi pragnieniami, realizować wyłącznie własne interesy, nie poświęcać się i nie okazywać ani kropli altruizmu. Stopniowo taki wpływ deformuje osobowość i charakter dziecka, kultywując w nim cechy Piotrusia Pana.
Jak rozwija się syndrom Piotrusia Pana i do czego prowadzi?
Eksperci sugerują rozważenie tego naruszenia charakteru i osobowości na przestrzeni lat. W zależności od wieku mogą dominować pewne objawy.
W okresie dojrzewania zespół Piotrusia Pana objawia się dotkliwie takimi cechami, jak całkowita nieodpowiedzialność, skłonność do samotności, poważna niestabilność tła emocjonalnego, pragnienie ryzyka i maksymalizacja.
Do 25 roku życia syndromowi Piotrusia Pana towarzyszą problemy w szkole i pracy, niemożność budowania odpowiednich kontaktów społecznych. Z reguły w tym okresie objawy zespołu są szczególnie wyraźne. Stan ten może prowadzić do fobii i zaburzeń lękowych oraz powodować depresję z tendencjami samobójczymi. W tym samym okresie mężczyźni – Piotruś Pan, szczególnie wyraźnie wykazują skłonność do zachowań afektywnych, temperamentu, impulsywności i agresji. Wszystko to może przerodzić się w skrajnie negatywne konsekwencje, z naruszeniem prawa włącznie. Młodzi ludzie w tym wieku z podobnym zespołem bardzo często uzależniają się od alkoholu, narkotyków, papierosów, narkotyków.
Do 35 roku życia panuje okres „spokoju”. Piotruś Pan stara się „dorosnąć” i dojrzeć, aby zaakceptować swoją postać taką, jaką jest. Z reguły tacy mężczyźni nie szukają pomocy u specjalistów w tym wieku lub wcześniej. Wypełniają swoje życie kłamstwami, okłamując innych i siebie.
W późniejszym wieku zespół Piotrusia Pana prowadzi albo ponownie do ciężkiej depresji, autofobii w połączeniu z całkowitą samotnością, albo powoduje silną regresję osobowości. Mężczyzna – Piotruś Pan próbuje się odmłodzić, próbuje zamknąć oczy na szarość i rutynę dni, nawiązując przelotne związki – miłość i przyjaźń – z ludźmi znacznie młodszymi od niego.
