Człowiek jest nie tylko istotą biologiczną, ale także społeczną, dlatego musi zaspokajać potrzeby żywnościowe i społeczne. Czym jest komunikacja, jakie są jej rodzaje i co wnosi do współczesnego społeczeństwa?
Czym jest komunikacja
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli weźmiemy pod uwagę sam termin „komunikacja”, to w języku rosyjskim pojawiło się słowo communico (łac.), co oznacza „wspólny” lub „wspólny”. W związku z tą definicją zaczęli mówić, że komunikacja to komunikacja.
Innymi słowy, komunikacja to sytuacje, w których dwie lub więcej osób rozmawia ze sobą na tematy, które są im znane. Jednocześnie podczas komunikacji ludzie mogą się kłócić, udzielać sobie porad, wyrażać własne zdanie lub wyrażać swoje myśli w inny sposób. Rozmówca w procesie komunikacji przyjmie napływające informacje i udzieli w odpowiedzi swojej reakcji.
Klasyfikacja i struktura
Komunikacja to dość złożona koncepcja, która ma swoją własną strukturę. Całą komunikację można podzielić na dwie główne grupy – jest to komunikacja między kilkoma osobami (inaczej interpersonalna) oraz komunikacja między firmami (inaczej organizacyjna). Komunikacja interpersonalna dzieli się z kolei na nieformalną i formalną.
Ze wszystkich tych nazw grup i podgrup staje się jasne, że istnieją rodzaje komunikacji prowadzone zgodnie z pewnymi zasadami, z niezbędną intonacją, a także z formalnością tkwiącą w niektórych wydarzeniach.
I jest też komunikacja nieformalna, w której ludzie komunikują się z przyjaciółmi, rodziną lub po prostu ze znajomymi, bez przestrzegania jakichkolwiek przepisów lub zasad. W komunikacji nieformalnej (komunikacji) z innymi ludźmi człowiek zachowuje się swobodnie i naturalnie.
Komunikacja organizacyjna dzieli się na zewnętrzną, która zachodzi między dowolną organizacją a otoczeniem, oraz wewnętrzną, w której budowana jest komunikacja między działami w danej firmie.
Ale i tutaj jest podział na komunikację – poziomą i pionową. W przypadku komunikacji poziomej komunikacja odbywa się między działami na tym samym poziomie, a w przypadku komunikacji pionowej między podwładnymi a szefami.
Z tego wszystkiego możemy wywnioskować, że komunikacja jest definicją, która istnieje w każdej dziedzinie ludzkiego życia i wymaga pewnego zrozumienia i podejścia.
Kluczowe pojęcia z dziedziny komunikacji
Główne definicje związane z dziedziną komunikacji obejmują:
- Kultura mowy to prawidłowe i poprawne wykorzystanie podstawowych elementów językowych komunikacji pod każdym względem. Każdy, kto zna zasady języka rosyjskiego i mowy rosyjskiej, wie, jak poprawnie używać słów i jak się zachowywać w zależności od sytuacji.
- Komunikacja głosowa to celowe lub przypadkowe wykorzystanie struktur mowy do wyrażania własnej opinii, a także do wspierania tematu rozmowy.
- Zachowanie mowy - użycie pewnych wyrażeń werbalnych w zależności od konkretnej sytuacji (w szkole, w rodzinie, wśród przyjaciół itp.).
- Wydarzenie mowy składające się z dwóch elementów to pewna sytuacja życiowa lub środowisko, w którym odbywa się dialog, a także sam język, za pośrednictwem którego odbywa się rozmowa.
- Aktywność mowy to celowy, odrębny wpływ na jednego lub więcej obywateli poprzez język.
Z tego wszystkiego możemy wywnioskować, że komunikacja to definicja składająca się z dużej liczby struktur językowych uczestniczących w wymianie danych informacyjnych.
Komunikacja werbalna i niewerbalna
Komunikacja (komunikacja) to złożony i różnorodny proces nawiązywania i późniejszego rozwijania kontaktów między kilkoma osobami. Komunikacja jest generowana przez potrzebę aktywności i wymiany danych informacyjnych.
W sumie istnieją dwa główne rodzaje komunikacji:
- Werbalny. Komunikacja werbalna odnosi się do komunikacji, w której ludzie wymieniają informacje za pomocą zdań i słów. Taka komunikacja odbywa się w formie pisemnej lub ustnej, a efektem są słowa i dźwięki.
- Niewerbalne. Komunikacja niewerbalna między ludźmi to wyrażanie emocji i działań niewerbalnych - mimika twarzy, gesty, a także intonacja, pozycja ciała i inne dane.
Ważny punkt: rodzaje i koncepcje środków komunikacji niewerbalnej są ciekawym tematem do badań, ponieważ to właśnie komunikacja niewerbalna pozwala znacząco wyczuć rozmówcę i poznać jego lokalizację.
Jak partnerzy wpływają na siebie nawzajem podczas komunikacji
Podczas komunikacji między rozmówcami istnieje podświadoma dominacja jednego z rozmówców. Osoba dominująca jest w stanie coś przekonać lub odwrotnie, odwieść drugą osobę. Może również udzielić rady lub potępić za wykroczenie. Na tej podstawie można wyróżnić 4 naukowe sposoby wpływania na jedną osobę na drugą:
- Zakażenie. Są to sytuacje, w których dana osoba jest mimowolnie, nieświadomie narażona na pewien stan psychiczny. Oznacza to, że są to przypadki, w których partner bezpośrednio zaraża inną osobę pewnymi pomysłami, które wypełniają wszystko inne.
- Sugestia. Sugestia jest rozumiana jako celowy i nieuzasadniony wpływ jednej osoby na drugą. Bardzo często można spotkać podobny sposób komunikacji w sklepach – niektórzy sprzedawcy są w stanie dosłownie utknąć i zmusić Cię do zakupu określonych towarów.
- Wiara. Metoda ta opiera się przede wszystkim na wykorzystaniu argumentów i argumentów w celu uzyskania pozytywnego lub negatywnego działania wobec osoby otrzymującej informacje. Oznacza to, że jedna osoba przekazuje innej osobie ważne informacje, aby rozmówca mógł wyciągnąć niezbędne wnioski i podjąć określone działania.
- Imitacja. W porównaniu z zarażaniem i sugestią naśladownictwo różni się od obu tych działań nie tylko akceptacją cech rozmówcy, ale odtwarzaniem zachowania. Oznacza to, że osoba próbuje zachowywać się i mówić w taki sam sposób, jak jego rozmówca. Korzyść praktyczna – przekonanie i uwolnienie rozmówcy podczas komunikacji.
Znając wszystkie te techniki, osoba może podczas komunikacji, jeśli nie manipulować rozmówcą, to przynajmniej znaleźć z nim wspólny język, niezależnie od tematu.
Ważny punkt: niezależnie od sposobu komunikacji, jego głównym celem jest przekazanie niezbędnych i ważnych danych informacyjnych w taki sposób, aby druga osoba (rozmówca) zdawała sobie sprawę, o czym dokładnie mówi się w dialogu. Jednak użycie pewnych wzorców mowy i elementów komunikacji niewerbalnej nie daje żadnej gwarancji, że dana osoba otrzymała i zrozumiała informacje.
Podstawowe elementy komunikacji
W sumie w procesach komunikacyjnych istnieją 4 ważne ogniwa:
- odbiorca - ten, kto słucha i odbiera otrzymane informacje;
- przepływ komunikacji - środki, metody i sposoby przekazywania informacji;
- wiadomość - informacja dostarczona rozmówcy;
- nadawca – osoba, która wysyła i przekazuje niezbędne informacje innej osobie (odbiorcy).
Wynika z tego, że definicja komunikacji i procesów komunikacyjnych mówi o ich komplementarności.
Czym komunikacja i komunikacja różnią się od siebie
Komunikacja i komunikacja związana ze społecznymi procesami wymiany informacji, nadal istnieją między nimi pewne różnice:
- 1. W procesie komunikacji, w przeciwieństwie do komunikacji, ważnym punktem jest nie tylko odbiór danych i ich analiza, ale także takie momenty jak ogólne tło emocjonalne i treść przekazywanych informacji.
- 2. Główną, główną funkcją komunikacji jest nawiązanie maksymalnego kontaktu między rozmówcami, a główną funkcją komunikacji jest nawiązanie i wybór środków komunikacji, czyli wybór (w zależności od sytuacji) niewerbalnych i werbalnych środków wyrazu własne opinie każdego z rozmówców.
- 3. Komunikacja – ogólna definicja, która obejmuje również „komunikację”.
Komunikacja to wieloaspektowa definicja, która wymaga dokładniejszego przestudiowania i rozważenia, aby przekazać niezbędne informacje. Osoba, znająca wszystkie cechy i subtelności procesów komunikacyjnych, będzie mogła otrzymać wszystkie potrzebne informacje o rozmówcach
Używając zwrotów mowy i niewerbalnych metod komunikacji, możesz stworzyć doskonałe środowisko dla dalszych procesów komunikacyjnych. Ważne jest jednak poznanie zasad komunikacji i przestrzeganie cenzury w zależności od sytuacji. Znajomość i przestrzeganie prostych zasad będzie doskonałą gwarancją dobrej komunikacji.
