Powiedzmy, że twój przyjaciel ma poważny problem i chcesz go wesprzeć. Jak się zachować, aby naprawdę pomóc, a nie pogorszyć jego kłopotów?
Instrukcje
Krok 1
Pierwszą rzeczą do zrobienia jest uważne słuchanie. Nie spiesz się z poradami i komentarzami. Właśnie to robią profesjonalni psychologowie. Zapewnij swojego chłopaka (dziewczynę), że jesteś gotowy dać mu wystarczająco dużo czasu, że wszystko, co zostało powiedziane, pozostanie między wami i słuchaj. Jeśli chce płakać, niech płacze, jeśli się złości, niech dużo krzyczy. W takich momentach wyrażenia typu „uspokój się” są jeszcze bardziej irytujące. Emocje potrzebują wyjścia. Wytrzymaj burzę i słuchaj tego, co się mówi.
Krok 2
Naucz się poprawnie słuchać. Przyda się to w wielu sytuacjach. A same zasady są dość proste:
- nie przeszkadzać;
- okaż zainteresowanie;
- wstawiaj krótkie wskazówki, takie jak: „aha”, „uh-huh”, „tak-tak” itp.;
- zadawaj pytania wyjaśniające.
Krok 3
Wśród ludzi panuje błędne przekonanie, że kiedy coś nam skarżą, to na pewno chcą porady, instrukcji działania. Ale najczęściej tak nie jest. Ludzie zwracają się do nas o sympatię i aprobatę. Jeśli człowiek szuka rozwiązania, robi to w sobie. Proste „wyjścia” unoszące się na powierzchni zwykle nie działają lub nie działają w konkretnej sytuacji. Narzekając na pijącego męża, kobieta nie jest gotowa się z nim rozstać. W głębi duszy zdaje sobie sprawę, że to nie rozwiąże wszystkich jej problemów.
Krok 4
Gdy zostaniesz poproszony o wyrażenie swojej opinii, powstrzymaj się od udzielania wskazówek. Lepiej zadawaj pytania. Co więcej, im bardziej poprawnie wybierzesz pytania, tym bardziej możesz być użyteczny. Co myślisz? I dlaczego zachowywał się w ten sposób? Co o tym myslisz? Jak myślisz, jakie jest najbardziej akceptowalne wyjście?”
Krok 5
Dopiero pod koniec rozmowy możesz podzielić się swoim osobistym doświadczeniem, polecić przeczytanie książki związanej z tym problemem i udzielić praktycznych rad. Jeśli nie wiesz, co powiedzieć, to w porządku. To, co usłyszałeś, już wystarczy, aby człowiek poczuł się lepiej. Bardzo często rozwiązanie problemu pojawia się niejako samo w trakcie rozmowy. I jest na to wytłumaczenie: wyrażając na głos myśli, nadajemy im wyraźniejszą formę, podążamy za logicznym łańcuchem ich rozwoju, staramy się nie rozpraszać obcych i wtórnych.
Krok 6
Nawet jeśli poważnie interesujesz się psychologią, nie stawiaj diagnoz. Myślisz, że potrzebujesz pomocy psychoterapeuty? Zaproponuj skontaktowanie się z nim, ale nie baw się w lekarza. Nie zapomnij również o języku niewerbalnym. Biorąc za rękę lub przytulając, wydajesz się mówić: „Jestem z tobą, jestem blisko, nie jesteś sam”.
