„Konieczne jest opuszczenie strefy komfortu” - być może wszyscy słyszeli to zdanie. Używają go ludzie, którzy chcą dokonać zmian w swoim życiu. Strefa komfortu to życie bez zamieszania, problemów, niebezpieczeństw, gdzie wszystko toczy się normalnie, bez siły wyższej i stresu. Powstaje pytanie – po co więc opuszczać tę strefę komfortu, skoro wszystko w niej jest tak dobre?
W rzeczywistości rozwój człowieka jest praktycznie niemożliwy bez tzw. „magicznego kopnięcia”. Potrzebujesz bodźca, aby wywołać zmiany w życiu! Bo w komfortowym stanie, gdzie scenariusz życia jest znany z góry i każdego dnia jest podobny do poprzedniego, chęć zmiany czegoś nie powstaje sama z siebie. W takim stanie traci się potrzebę wyznaczania celów, osiągania ich i rozwoju, a to nic innego jak początek degradacji.
Na przykład, być może najczęstszym pragnieniem ludzi w dzisiejszych czasach jest dbanie o własne zdrowie i zmuszanie się do biegania rano. (Jest to wyjście ze strefy komfortu.) Ale jeśli "kopiesz głębiej" i poszukasz powodu, dla którego prawie niemożliwe jest przydzielenie czasu na sport rano, okazuje się, że dana osoba po prostu nie ma niezbędnych wolny czas na to! I to nie dlatego, że chcesz rano siedzieć w Internecie na śniadanie lub z jakiegoś innego powodu. Faktem jest, że osoba po prostu nie śpi swoją dzienną stawką lub śpi dokładnie tyle, ile potrzebuje organizm do regeneracji. A warto byłoby wejść w strefę komfortu, a nie ją opuszczać. Bo zawsze można z tego wyjść…
Jest jeszcze jeden powód – to nieporozumienie i użycie wyrażenia „strefa komfortu”. Jeśli dana osoba nie nadaje się do pracy z powodów osobistych (na przykład niskie zarobki, daleko od domu, niewygodny harmonogram, trudny zespół itp.) i chce to zmienić, ale nie podejmuje żadnych działań, to nie jest to wyjście ze strefy komfortu (co to za komfort w takich warunkach pracy), a może niechęć do działania i szukania innej pracy z jakiegoś powodu.
Tak jak silnik samochodowy nie może działać bez paliwa, tak rozwój człowieka jest absolutnie niemożliwy, dopóki nie będzie niezbędnego zaopatrzenia w energię. Nie można mówić o rozwoju osobistym lub szkoleniu przywódczym, jeśli dana osoba nie zaspokoiła swoich potrzeb w zakresie jedzenia, snu, zdrowia, bezpieczeństwa, komunikacji.
Bardzo uderzający przykład tego, jak ważne jest przebywanie w strefie komfortu, obserwuje się na wszelkiego rodzaju festiwalach. W większości przypadków na takich wydarzeniach odbywają się kursy mistrzowskie o różnych tematach i kierunkach. Ale ledwie przybywszy na festiwal, ludzie najpierw rozbijają obóz i przygotowują miejsce, w którym przyjdą odpocząć i przenocować.
Dla każdej osoby potrzeby w zakresie komfortu będą różne, w zależności od wielu czynników. Ale odnosząc się do Maslowa i jego piramidy, podstawowymi potrzebami są: jedzenie, sen, woda itp. Kiedy te potrzeby są zaspokojone (osoba je normalnie, wystarczająco dużo śpi itp.) pojawia się nowy poziom potrzeb: bezpieczeństwo, stabilność, pewność siebie w przyszłości, a podstawowe potrzeby zostały już zaspokojone. Ponadto, gdy człowiek czuje się bezpieczny, kieruje swoją uwagę na rozwój poziomu przyjaźni i miłości. Kiedy w rodzinie są przyjaciele i miłość, człowiek ma nowy horyzont realizacji i rozwoju – szacunek między innymi, szacunek do samego siebie, uznanie i autoafirmację. I dopiero po tym wszystkim pojawia się potrzeba realizacji i rozwoju umiejętności.
