Niektóre zdrowe cynizmy nie wyrządzają nikomu krzywdy, ale głęboko cyniczni ludzie bywają irytujący. Co należy zrobić, aby nie stać się cynikiem do szpiku kości?
Historia i przyczyny cynizmu
Współczesne rozumienie cynizmu odeszło dość daleko od starożytnych greckich nauk filozoficznych szkoły cynicznej (łac. Cynici). Jeśli zwolennicy założyciela szkoły Antystenesa byli przekonani, że najwyższą cnotą jest negowanie konwencji, dóbr materialnych i dogmatów społecznych, ale jednocześnie za nie mniej cnoty uważali lojalność i szlachetność, to współcześni cynicy po prostu wolą zaprzeczać wszystkim ideałom moralnym, nie zaprzeczając sobie w osiągnięciach materialnych.
Słowo „cynik” pochodzi od starożytnego greckiego słowa oznaczającego psa. W ten sposób cynicy starali się podkreślić swoją pogardę dla konwencji i dóbr materialnych.
Przyczyny cynicznego światopoglądu jednostek wiążą się z reguły z traumą psychologiczną, rozczarowaniem romantycznymi ideałami, sprzecznością między deklarowanymi intencjami a rzeczywistością. Bardzo często najbardziej zatwardziałymi cynikami są ludzie, którzy są przede wszystkim początkowo przekonani o nienaruszalności podstaw moralnych, norm moralnych i szlachetnych pobudek. To właśnie ci ludzie są bardziej niż inni rozczarowani, jeśli ich wyobrażenia o świecie nie wytrzymują próby prawdziwego życia, po czym popadają w przeciwną skrajność.
Aby nie zostać cynikiem…
Oczywiście współczesny świat jest taki, że cynizm, jako forma ochrony przed bodźcami zewnętrznymi, wydaje się dla wielu najlepszym sposobem ochrony przed wstrząsami. Nie możemy jednak zapominać, że sama rzeczywistość nie może być ani dobra, ani zła, a wszystko zależy wyłącznie od indywidualnej percepcji. To jeden z głównych problemów cyników: zaprzeczanie pozytywnym zjawiskom ostatecznie prowadzi do depresji i załamań nerwowych.
Aby tego uniknąć, musisz nauczyć się analitycznie reagować na pewne wydarzenia w otaczającym Cię świecie. Nie popadając w żadne skrajności emocjonalnej percepcji, konieczne jest ocenianie tego, co się dzieje z punktu widzenia umysłu, pozwalając sobie na ocenę emocjonalną, ale tylko wtórnie.
W kodeksie karnym ZSRR „wyjątkowy cynizm” przy popełnieniu przestępstwa uznano za okoliczność obciążającą.
Na podstawie takiej analizy możesz stworzyć dość harmonijny i solidny system zasad życiowych, który z kolei nie będzie cię gorzej chronić przed światem, ale jednocześnie nie będzie cię złościł na ludzi. Nihilizm cyników jest w zasadzie najbardziej prymitywnym sposobem ochrony przed otoczeniem, zresztą nie najskuteczniejszym, bo nawet najbardziej niewrażliwy cynik wciąż doświadcza wielu emocji, choć stara się ich nie demonstrować.
Znacznie bardziej praktyczne będą ćwiczenia z samopoznania, które pozwolą zapanować nad swoimi uczuciami, dadzą możliwość zrozumienia mechanizmów pojawiania się emocji i nauczą kontrolować głębię swoich uczuć.
