Małe dzieci w większości boją się ciemności i łatwo to wytłumaczyć z punktu widzenia przystosowania się do otoczenia. Nawet dalecy przodkowie bali się ciemności z powodu nieznanego i emanującego z niego zagrożenia dla bezpieczeństwa. Gdy uczucie strachu objawia się również u dorosłych, wskazane jest rozwiązanie tych problemów, aby nie wywołać sytuacji.
O strachu przed ciemnością
W literaturze naukowej strach przed ciemnością lub nocą nazywa się ahluofobią, eluofobią, nytofobią lub skotofobią. Objawy manifestacji tego strachu nie zależą od nazwy.
To nie sama ciemność przeraża człowieka, ale to, co można w nim ukryć. I dużą rolę odgrywa w tym ludzka wyobraźnia, którą napędzać mogą ujęcia z horrorów, opowieści z horrorów i różne miejskie legendy. Jeśli to możliwe, szczególnie wrażliwym ludziom lepiej jest minimalizować wpływ takich przerażających rzeczy.
Każdy może się przestraszyć niezrozumiałym hałasem lub piszczeniem w ciemności - to całkiem normalne. Ważne jest dla niego, aby znaleźć przyczynę tych dźwięków i powstrzymać panikę. Ale jeśli osoba nawet w ciągu dnia ma paniczne myśli o nadchodzącej nocy, pojawiają się koszmary senne lub zaburzenia snu, tętno wzrasta, a oddychanie staje się trudne o zmroku, problem musi zostać rozwiązany, zanim doprowadzi go do dewiacji psychicznej.
Pomóż sobie
Aby pozbyć się strachu przed ciemnością, potrzebujesz poważnej, głębokiej pracy nad sobą. Warto jednak pamiętać o swoim bezpieczeństwie z racjonalnego punktu widzenia. Chodzenie nocą po obrzeżach miasta, pokonywanie strachu, nadal nie jest tego warte. I tutaj to nie jakieś irracjonalne rzeczy powinny przerażać, ale złośliwi chuligani z nietoperzami, którzy zazwyczaj zbierają się w „paczkach”. Na pewno będą w stanie dodać nieprzyjemne minuty, mimo że nie są to duchy ani bębny.
Po pierwsze, bardzo ważne jest pozytywne nastawienie. W jego odnalezieniu pomogą specjalne afirmacje-afirmacje, które można wypowiedzieć w wolnym czasie: „Czuję się dobrze w ciemności”, „Ciemność daje mi poczucie bezpieczeństwa” itp. Nie musisz panikować, gdy zapada noc, ale powiedz sobie te magiczne słowa.
Po drugie, ważne jest, aby do momentu zaśnięcia podchodzić w pełnej gotowości: zrelaksowanej, z „pustą” głową, wolną od wszelkich obcych myśli. Jeśli dana osoba się czymś martwi, proces zasypiania będzie trudny, a w nocy bez snu strach przed ciemnością nie zapomni go odwiedzić. Trzeba z wyprzedzeniem zaplanować nadchodzący dzień, aby nie myśleć o tym na leżąco, uniemożliwiając organizmowi odprężenie się i zasypianie.
Po trzecie, jeśli spanie w ciemności jest dla osoby całkowicie nie do przyjęcia, możesz kupić lampę lub lampkę nocną z przyciemnionym światłem. Lekarze nie zalecają spania przy jasnym świetle, ale można sobie pozwolić na niewielkie wsparcie w tym zakresie. Możesz też zostawić światło w sąsiednim pokoju lub na korytarzu, aby oświetlona była część mieszkania lub domu.
Dodatkowo możesz „wykorzystać” swoich bliskich i bliskich. Dobrze, jeśli obok człowieka śpi jego druga połówka, która nie boi się ciemności, w przeciwnym razie oboje wymyślą coś, o czym nawet Stephen King nigdy nie śnił. Tak jak dzieci proszą o umieszczenie ich obok rodziców, tak dorośli mogą czasami poprosić kochających ludzi o wsparcie w tych celach. A zwierzaki w takiej sytuacji mogą spać obok siebie na łóżku lub na dywanie obok. Spokojne chrapanie zwierzaka w pobliżu może szybko uspokoić właściciela.
Przy przerażających dźwiękach lub wizjach musisz spróbować zrozumieć przyczynę, która je powoduje. Kiedy istnieje logiczne wytłumaczenie tego, co się dzieje, nie można się bać. Tak więc skrzypiące deski podłogowe, nagle zamknięte drzwi lub plama, która gdzieś błysnęła, można wytłumaczyć żywotną aktywnością sąsiadów, działaniem wiatru lub cieniem drzewa za oknem. Wymyślanie potworów, duchów i innych złych duchów to odejście od rzeczywistości. Nauka nie potwierdza takich rzeczy, wystarczy logicznie rozumować. Inna sprawa, że w sytuacji silnej fobii czy napadów paniki trudno logicznie rozumować, a już teraz warto skontaktować się ze specjalistami w tej sprawie.
Praca specjalistów
Specjaliści (psychologowie, psychoterapeuci lub hipnolodzy) pomogą zrozumieć głębokie przyczyny strachu, a zatem, eliminując lub rozpracowując przyczynę, pozbywają się go. Jest na to kilka metod. Najtrudniejszą, ale skuteczną metodą dla pacjenta jest terapia ekspozycyjna. Polega na ciągłym zanurzeniu osoby w przerażającej sytuacji, dopóki on sam nie zrozumie, że nie ma w tym nic strasznego.
Odwrotna metoda – systematyczne odczulanie – nie polega na natychmiastowym wykorzystywaniu źródła lęku. Początkowo specjalista stara się podzielić lęk klienta na kilka poziomów, a następnie stopniowo umieszczać go w sytuacjach odpowiadających różnym poziomom. Jeśli więc boisz się być sam w ciemnym pokoju, możesz najpierw zostawić osobę w pokoju z kimś, a potem zostawić ją w spokoju, ale włącz światło, a następnie zgaś światło, ale zostaw źródło światła w Następny pokój. Powinno to być kontynuowane, dopóki klient nie znajdzie się w początkowo przerażającej sytuacji. Jednocześnie osoba opisuje swoje emocje, możliwość samokontroli, a specjalista zmienia warunki tak, aby klient przeszedł całą tę długą drogę bez stresu emocjonalnego. Ta opcja pozbycia się fobii obejmuje kilka sesji.
Również specjaliści w szczególnie ciężkich przypadkach mogą stosować techniki transu, wprowadzać osobę w hipnozę i zmieniać jej przekonania w odniesieniu do przerażających warunków, identyfikować przyczyny i przyczyny wywołujące lęk ze wspomnień z dzieciństwa i pracować z nimi.
Należy zauważyć, że człowiek nigdy nie będzie czuł się komfortowo bez światła. Ludzkie widzenie początkowo nie jest do tego przystosowane, dlatego pewien dyskomfort w ciemności jest normą nawet dla dorosłych. Ważne jest tylko, aby nie nadmuchać słonia od muchy i nie postrzegać ciemności jako wroga.
