Każdy w życiu popełnia błędy, po których czuje się winny. Ma destrukcyjny wpływ na relacje z innymi ludźmi i niekorzystnie wpływa na zdrowie. Bardzo ważne jest, aby nauczyć się wybaczać sobie, nie nosić tego ciężaru, odpuścić i iść naprzód.
Pierwszym krokiem do wybaczenia sobie jest wiedza o tym, co zrobiłeś.
Aby uwolnić się od winy, musisz jasno określić, co się stało. Zapamiętaj szczegółowo swoje działania, które wpłynęły na sytuację. Może pojawić się chęć obwiniania innych ludzi lub okoliczności, nie ulegaj temu, skup się na sobie.
W następnym kroku poproś o przebaczenie. To może być trudne. Przygotuj się, poświęć chwilę i podejdź do osoby, którą skrzywdziłeś. Nie próbuj wygładzać swojej winy, bierz pełną odpowiedzialność za podjęte działania.
Nawet jeśli inni nam wybaczyli, czasami nadal czujemy się winni. Wybaczenie sobie może być stopniowe. Za każdym razem, gdy zalewają cię negatywne myśli, weź głęboki oddech, a wydychając powietrze, wyobraź sobie, że wychodzi z ciebie negatywność.
Nie będzie zbyteczne posługiwanie się wiarą „Bóg mi przebacza, a ja sobie wybaczam”.
Nasze błędy to doświadczenia, które czynią nas lepszymi, dlatego musimy być za nie wdzięczni. Na przykład, jeśli pośród uczuć powiedziałeś za dużo, to doświadczenie sugeruje, że musisz być bardziej powściągliwy i pospiesznie wyciągać wnioski.
Pomimo wszystkich błędów, które popełniasz, musisz nadal kochać siebie. Jesteś, kim jesteś. Ocenianie i karanie siebie to zły nawyk. Zamiast czuć się winnym, ucz się lekcji i podążaj ścieżką samorozwoju.
W rzeczywistości te wskazówki nie są łatwe do naśladowania, ale nauka wybaczania sobie jest konieczna, dzięki czemu pozbędziesz się ciężaru przeszłości i uczynisz życie łatwiejszym i bardziej radosnym.
