Wśród niemedycznych metod radzenia sobie z bezsennością można wyróżnić medytację oddechową, którą można stosować w każdych warunkach i w każdym stanie zdrowia, gdyż tradycyjna medytacja buddyjska nie wymaga żadnych dodatkowych urządzeń.
Ściśle rzecz biorąc, medytacja nad oddychaniem, stosowana zwykle w celu ułatwienia zasypiania, powinna mieć dokładnie odwrotny skutek – osoba medytująca powinna odczuwać pogodę ducha pod koniec medytacji. Efekt klasycznej medytacji można porównać do wzięcia chłodnego prysznica lub przebudzenia się ze snu. Jednak technika „uważnego” oddychania może pomóc w odwrotnym procesie.
Warunki do medytacji
Dla dobrej medytacji przed snem najlepiej zrobić wszystkie rzeczy wcześniej (wziąć prysznic, umyć zęby, pościelić łóżko). Lepiej medytować bezpośrednio w łóżku lub obok niego, w warunkach przyćmionego światła (możliwe w ciemności lub przy świecach). Każdą medytację należy wykonywać w wygodnym bawełnianym ubraniu, które nie uwiera ciała, ale medytację przed snem można wykonywać bez ubrania lub w koszuli nocnej (piżamie).
Najlepiej wykonywać siedzącą medytację oddechową w jednej z prostych, klasycznych pozycji. Pozycja lotosu, która jest najbardziej popularna wśród osób lubiących praktyki duchowe, wcale nie jest konieczna: można usiąść w pół lotosie, co jest wygodniejsze dla początkujących, lub zgiąć nogi pod sobą. Najważniejsze w każdej pozycji jest wyprostowanie pleców, aby do płuc dostała się wystarczająca ilość tlenu. Połóż ręce na kolanach. Jeśli ciało się zmęczy, postawy można zmienić, najważniejsze jest, aby plecy były stosunkowo proste.
Proces medytacji przed snem
Rutynowa obserwacja oddechu jest uważana za pierwszy krok w medytacji. Przez pierwsze 5-6 minut możesz po prostu słuchać doznań swojego ciała i obserwować swój oddech. Eksperci radzą „prześledzić” przepływ powietrza wchodzącego do układu oddechowego od momentu wdechu do wydechu. Kiedy pojawiają się jakieś uporczywe myśli, nie musisz próbować odpychać ich od siebie: możesz po prostu przypominać sobie, że musisz obserwować każdy wdech i wydech. Klasyczna medytacja buddyjska nie wymaga żadnych mantr ani wizualizacji, wystarczy wsłuchać się w swój oddech. W większości przypadków po 10-15 minutach obserwacji własnego oddechu świadomość zaczyna się uspokajać, a po 15-20 minutach osoba jest gotowa zasnąć siedząc.
Jeśli zwykła obserwacja nie pomogła od razu, po chwili można rozpocząć technikę głębokiego lub powolnego oddychania, podczas której osoba nie tylko obserwuje, ale także kontroluje proces. W wyniku tego typu medytacji oddech zwalnia, podobnie jak oddech osoby śpiącej, a organizm ludzki zaczyna dostosowywać inne procesy do stanu snu.
Najlepiej położyć się spać natychmiast po pojawieniu się uczucia „zasypiania” podczas medytacji. Nie powinieneś siedzieć medytując dłużej niż 30 minut, zwłaszcza jeśli nie miałeś wcześniej żadnego doświadczenia medytacyjnego.
