Dziś sfera zarządzania poszerza swoje granice. Coraz więcej kompetencji jest badanych na uczelniach przez przyszłych menedżerów. Wymogi zawodu stają się coraz bardziej rygorystyczne: menedżer nie ma wystarczającej wiedzy w swojej dziedzinie, musi też mieć umiejętności psychologiczne, umieć liczyć, znać prawo i tak dalej. Wzrasta odpowiedzialność. Wszystko to pozostawia ślad na biednych menedżerach w postaci stresu.
Stres to reakcja organizmu na negatywne czynniki środowiskowe. Może prowadzić do załamania nerwowego, a nawet zaburzeń psychicznych, dlatego należy poważnie potraktować ten problem. Odporność na stres to jedna z dominujących cech odnoszącego sukcesy menedżera. Polega na oderwaniu osoby od różnych niekorzystnych wpływów. Ale jak nauczyć się „trzymać emocje w ryzach”?
Po pierwsze, trzeba mieć świadomość powagi i globalnego charakteru tego problemu. Na przykład Japonia ma nawet rządowy program zarządzania stresem. Kraj przeznacza ogromne sumy pieniędzy na badania i rozwój rozwiązań radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami.
Po drugie, właściwe będzie znalezienie źródła podrażnienia. Jaki jest sens w unikaniu problemów, jeśli prędzej czy później i tak wrócą? Nie powinieneś bać się stawić czoła swoim problemom. Kiedy stanie się jasne, z czym walczyć, możesz przejść do następnego kroku: planu działania.
Po trzecie, musisz pozyskać wsparcie bliskich. Kiedy człowiek ma „własną wyspę spokoju i harmonii”, znacznie łatwiej będzie mu radzić sobie z przeciwnościami losu. Prosta, szczera rozmowa z najlepszym przyjacielem może odwrócić cały pomysł na problem, który okazuje się błahostką.
Po czwarte, ważne jest robienie „przerw”. Człowiek nie jest koniem, nie może pracować wiecznie. Odpoczynek jest najlepszym środkiem przeciwstresowym. Kiedy człowiek jest z dala od zgiełku i zmartwień, zapomina o wszystkich swoich palących problemach, które w istocie nie są tak ważne jak samo życie. Ważna staje się świadomość, że na Ziemi jest jeszcze szczęście.
Po piąte, zaleca się, abyś pamiętał o pozytywnych aspektach swojego życia. Kiedy w pracy zdarzają się kłopoty, nie należy traktować tego jako końca świata. W końcu praca nie jest sensem życia. Pamiętaj, że masz kochającą żonę i dzieci. Co wieczór grasz w ulubioną piłkę nożną ze znajomymi. Każdego lata odpoczywasz na Kubie popijając swój ulubiony koktajl. Po serii pozytywnych emocji z Twoich wspomnień problemy same znikną, a stres Cię nie zaskoczy.
Tak więc stres dla menedżera nie różni się od stresu zwykłego człowieka. Problem ten można i należy rozwiązać za pomocą wszelkich odpowiednich środków.
