W 1913 roku psychiatrzy odkryli związek przyczynowy między chorobami organizmu a stanem ludzkiej psychiki. Wtedy pojawił się termin „psychosomatyka”, oznaczający gałąź medycyny, w której badane są te choroby. Często osoba leczy tę lub inną chorobę lekami bez żadnego efektu, ponieważ ma ona charakter psychosomatyczny, a leki łagodzą objawy, ale nie pozbywają się samej choroby.
Psychologowie zidentyfikowali 7 przyczyn występowania dolegliwości psychosomatycznych:
- Wewnętrzny konflikt. To znaczy, gdy świadomość i podświadomość są w konfrontacji. I często jest to konflikt między reakcjami dzieci a wzorcami zachowań dorosłych. Na przykład: osoba została urażona, chce krzyczeć na sprawcę, ale nie jest to akceptowane i się powstrzymuje. Jeśli będzie się to działo przez dłuższy czas, będzie miał dolegliwości gardła lub zębów (tłumiona agresja).
- Świadczenie warunkowe. Tutaj mówimy o tych przypadkach, w których choroba pozwala ukryć przed świadomością problematyczny fakt. Na przykład: żona jest zmęczona zdradą męża, ale nie chce rozwodu, nie może jakoś poradzić sobie z problemem, a jedyne, co robi, to „zamyka oczy” na sytuację. Ta percepcja z czasem doprowadzi do choroby oczu (ciało zareaguje na pragnienie „nie widzieć”).
- Czyjaś sugestia. Oto kluczowe czynniki: długi czas ekspozycji i znaczenie tego, kto inspiruje. Na przykład matka mówi synowi, że jeśli wyjdzie na ulicę, zachoruje. Podświadomość odbierze tę sugestię jako sygnał do działania, a ciało zareaguje. I już jako dorosły syn tej matki będzie chorował za każdym razem po wyjściu na ulicę.
- Podążając za ideałem. Oto nieświadome odrzucenie własnego ciała, od jego naturalnego wyglądu, w dążeniu do osiągnięcia wybranego przez świadomość ideału. Na przykład: nastolatka dostosowuje się do „modnych” standardów, szuka wad, nie lubi ciała, odrzuca je, podświadomie blokując jedną lub drugą jego część.
- Samokaranie. W takim przypadku człowiek niszczy siebie, próbując usunąć poczucie winy za naruszenie kodeksu moralnego. Na przykład: matka nauczyła syna, że kobiet nie należy bić, ale on w złości uderzył żonę. Dla niego to poważna obraza. A jeśli wina będzie dręczyć przez długi czas, osoba nieświadomie ukarze się jakąś chorobą.
- Stres. Choroba psychosomatyczna może pojawić się po poważnym zdarzeniu. Człowiek ma wiele silnych emocji, które przez długi czas nie znajdują wyjścia, co prowadzi do choroby. Na przykład: kobieta zostaje zwolniona z pracy, ale ma dzieci i nie ma męża. Boi się, ale stara się nie wyrażać strachu, który ucieleśnia bezsenność, przejadanie się, pijaństwo czy inne dolegliwości.
- Trauma psychologiczna w dzieciństwie. Powód ten pochodzi z bardzo wczesnego okresu, jest najgłębszy i najsilniejszy ze wszystkich. Na przykład: matka niewiele uwagi poświęca dziecku, ale jej nastawienie zmienia się, gdy jest chore. Wtedy matka otacza go opieką, a to się często zdarza. Dorastając, to dziecko będzie chorować, gdy tylko będzie chciało zwrócić na siebie uwagę kogoś innego.
Do najczęstszych dolegliwości psychosomatycznych naukowców należą: astma, nadciśnienie, neurodermit, wrzody żołądka i dwunastnicy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, reumatoidalne zapalenie stawów i nadczynność tarczycy. Aby wyleczyć chorobę psychosomatyczną, musisz najpierw nauczyć się pracować z emocjami.
