Aby uprawiać seks, musisz pozbyć się ubrań. Przynajmniej częściowo. Dla niektórych nagość jest stanem naturalnym. Dla innych to prawdziwy stres. Sama myśl, że trzeba będzie się rozebrać (bez względu na to, w jakiej sytuacji), wprowadza takie osoby w stan albo paniki, albo łagodnego wstrzymania animacji. Oczywiście ma to wyjątkowo niekorzystny wpływ na seks.
Przede wszystkim musisz zrozumieć, dlaczego dana osoba tak boleśnie postrzega nagość. Z dużym prawdopodobieństwem źródeł tak zawiłej relacji z ciałem należy szukać już w dzieciństwie. Pierwotnie od dzieciństwa. Być może powodem tego jest nadmierna surowość rodziców, babć i nauczycieli przedszkolnych. Starając się nie dopuścić do zainteresowania dziecka sferą życia seksualnego, a tym samym uchronić je (a przede wszystkim siebie) przed niepotrzebnymi problemami, uporczywie wzbudzają w nim niechęć do genitaliów i wszystkiego, co z nimi związane. Na pewno pamiętasz, jak w przedszkolu nianie i wychowawcy nie pozwalali trzymać rąk pod kołdrą podczas snu i surowo karali tych, których przyłapano na badaniu ich pierwotnych cech płciowych. Wierzono (i nadal uważa się), że masturbacja jest zła, niedopuszczalna i ogólnie podobna do śmierci. Dlatego nieposłuszeństwo powinno być szczególnie surowo karane, a co najstraszniejsze publicznie. Dziecko, które doświadczyło takiego stresu – powszechnego wyśmiewania i poniżania na oczach rówieśników – jest gotowe zapomnieć na całe życie, co jest poniżej pasa. Dodatkowo ma do czynienia z zakazem („Nie możesz się tam dotykać!”, „Nie możesz chodzić po pokoju nago!”), Pochodzący od dorosłej, autorytatywnej osoby - rodzica lub wychowawcy - którą jest niezdolny do zaprzeczenia. Dlatego sugerowana postawa wrasta głęboko w świadomość i przez 19 lat człowiek nie potrafił wyjaśnić, dlaczego tak bardzo boi się nagiego ciała, a co za tym idzie, tematu seksu. Jest wysoce prawdopodobne, że nawet w wieku dorosłym taka osoba będzie się wstydziła rozebrać w gabinecie lekarskim, we wspólnej szatni (na przykład na basenie), a nawet w domu - kontemplacja jego nagiego ciała dostarcza nieprzyjemnych doznań - strach bycia złapanym, wyśmiewanym i przeklętym. Oczywiście wszystko to dzieje się nieświadomie (jest mało prawdopodobne, aby ktoś myślał, że lekarz lub koledzy z basenu będą się z niego śmiać) - tę pracę wykonują dla niego lęki i kompleksy inspirowane z dzieciństwa). Kłopoty spokoju. Innym powodem jest doświadczenie upokorzenia. Dzieci, jak wiecie, są najokrutniejszymi stworzeniami na świecie: jeśli zdecydują się na kogoś zapolować, z pewnością odniosą sukces. Powodem kpiny mogą być zmiany fizjologiczne, które rozpoczęły się przed terminem (kształtowanie piersi, wygląd włosów). Dziecko zostało obraźliwie wezwane, zwracając mu uwagę, że jego ciało różni się od innych – tak zwanych „normalnych” – i nabył kompleks na całe życie dotyczący własnej niedoskonałości fizycznej. Związki przyczynowe. Aby poprawić swoją relację z nagością, bardzo ważne jest zrozumienie przyczyn takiego stosunku do swojego ciała. Ważne jest, aby pamiętać, w którym momencie czułeś się nieswojo, narysować szczegóły i spojrzeć na sytuację z dorosłym, dzisiejszym spojrzeniem. Czy w tym momencie wszystko było tak straszne i nie do naprawienia? Być może to nie ty byłaś winna, ale ludzie, którzy byli wtedy obok ciebie - dorośli, którzy cię skarcili, lub rówieśnicy, którzy się śmiali. Kiedy odbudujesz całą swoją historię relacji z ciałem, nagość nie będzie ci się już wydawać tak onieśmielająca. Oczywiście nie pójdziesz od razu na plażę nudystów, ale najprawdopodobniej zaczniesz inaczej patrzeć na siebie w lustrze. Jeśli naprawdę napotkasz taki problem, skorzystaj z naszych wskazówek. Mamy nadzieję, że pomogą ci pogodzić się z własną nagością. Śpij bez ubrania. Poczuj swoje nagie ciało. Aby to zrobić, spróbuj spać nago. Teraz jest lato, więc będzie więcej niż funkcjonalny. Z jednej strony bycie bez ubrania da Ci przyjemne doznania – ciało będzie zrelaksowane, nic go nie uciska. Z drugiej strony nie będziesz się niczego bał. W końcu nadal jesteś pod kołdrą i nikt cię nie zobaczy. Nie rób sobie krzywdy. Jeśli lubisz uprawiać seks w ciemności, rób to dalej. Ale wyjaśnij swojemu partnerowi, dlaczego to robisz. Ta rozmowa nie będzie dla ciebie łatwa, ale bardzo pomoże tobie i twojemu partnerowi zrozumieć się nawzajem. Mężczyzna będzie bardziej uważny na twoje pragnienia (na przykład nie będzie cię męczył w biały dzień), a ty przestaniesz żyć sam ze swoim problemem. Popraw swoją garderobę. Być może nieśmiałość sprawiła, że ubierałeś się niezwykle powściągliwie: długie spódnice, dżinsy, golfy i tylko niskie szpilki. Wypróbuj coś mniej poważnego, na przykład krótszą spódnicę. Może nie być konieczne natychmiastowe pójście na parkiet, ale ma sens na przykład pójście do sklepu w ten sposób. Światło do pomocy! Jeśli twój partner nalega na seks tylko w świetle i świetle, nie panikuj. Prawie każde światło (jeśli nie ma południa i nie ma Cię w lesie) można wykorzystać na swoją korzyść.
