Każdy jest przyzwyczajony do postrzegania winy jako uczucia. Artykuł proponuje spojrzenie na poczucie winy z innego punktu widzenia, co otwiera nowe możliwości i możliwości zastosowania w życiu.
Większość ludzi czuje się winna. W społeczeństwie na tym etapie rozwoju poczucie winy objawia się jako uczucie pozytywne. Jeśli ktoś czuje się winny, ma sumienie, uczciwość, życzliwość, łagodność i tak dalej.
Osobie przypisuje się pozytywny wizerunek, który zwykle cierpi i zostaje za to wynagrodzony w postaci uznania otaczających go ludzi. Sam proces cierpienia nie jest widoczny i przebiega wewnątrz samego człowieka, przynosząc nie tylko udrękę, ale także spadek poczucia własnej wartości i pojawienie się wątpliwości co do podejmowanych działań, co prowadzi do rozwoju niezdecydowania i nieprzyjemnej cierpliwości. Ujawnia się pełny obraz, że poczucie winy dla innych przynosi przyjemne, a dla samej osoby nieprzyjemne.
Proponuję traktować poczucie winy jako wskaźnik wizji sytuacji lub autoprezentacji. Kiedy człowiek obwinia siebie, zwraca uwagę na słabości, które uważa za słabości, a nie zwraca uwagi na swoje mocne strony, ignorując je. Oznacza to, że dana osoba widzi tylko część sytuacji lub reprezentacji siebie, ale nie postrzega jej jako całości.
Poczucie winy jest wskaźnikiem, że człowiek postrzega tylko część czegoś, nie ma holistycznego postrzegania obrazu świata. Dlatego, aby usunąć poczucie winy, konieczne jest poszerzenie postrzegania świata. Pozwól sobie spojrzeć na sytuację lub obraz siebie nie tylko przez negatywy, ale także przez pozytywy. W tej sytuacji podaje argumenty parami: jedna jest negatywna, a druga pozytywna.
Takie postrzeganie świata pozwoli zrozumieć, że świat nie jest ani zły, ani dobry, jest po prostu dualny, gdzie zło nie może istnieć bez dobra i odwrotnie. Stopniowo percepcja zacznie się rozszerzać, a obraz obecnej sytuacji będzie postrzegany jako całość, co doprowadzi do pojawienia się zmienności w rozwiązywaniu sytuacji, z której dana osoba może wybrać najbardziej korzystną dla siebie.
