W mediach często spotyka się pojęcie „kultury komunikacji”. Służy do wykazania zdolności native speakerów do wykorzystania go w codziennej komunikacji.
Instrukcje
Krok 1
Kultura komunikacji to umiejętność interakcji z ludźmi wokół ciebie poprzez werbalne formułowanie myśli. Komunikacja w zespole opiera się na sytuacjach monologicznych i dialogicznych, z których każda ma określony cel i zadania. Celem jest zazwyczaj jakieś działanie, które ma wpływ na rozmówców, np. informowanie, wyjaśnianie, przekonywanie lub przekonywanie, motywowanie lub inspirowanie itp.
Krok 2
Mowa potoczna, na bazie której budowana jest kultura komunikacji, jest językiem szczególnym. Nie zawsze przestrzega norm i reguł zapisanych w różnych słownikach i gramatykach. Do najważniejszych przejawów mowy potocznej należą spontaniczność i nieprzygotowanie.
Krok 3
Styl konwersacyjny zapewnia opcje, które nie są całkowicie odpowiednie dla rozumienia językowego. Teksty w tym stylu, zarówno mówione, jak i zapisywane na piśmie, mogą mieć nieuporządkowany wygląd, niektóre ich szczegóły są odbierane jako niedbalstwo lub błąd.
Krok 4
Różne cechy potoczne konsekwentnie i regularnie przejawiają się w mowie osób biegle posługujących się normami i odmianami języka. Dlatego mowa potoczna jest uważana za pełnoprawną literacką odmianę języka, a nie za edukację językową, która w taki czy inny sposób jest częścią kultury komunikacji.
Krok 5
Kultura komunikacji charakteryzuje się mową potoczną jedynie w nieformalnym otoczeniu iw nieformalnych relacjach z rozmówcą. Inną ważną cechą kultury komunikacji jest to, że manifestuje się ona jedynie przy udziale samych mówców, którzy są podmiotami relacji.
Krok 6
Błędem jest sądzić, że kultura komunikacji zakłada pełną zgodność ze wszystkimi normami językowymi. Teksty ustne charakteryzują się unikalnym i niepowtarzalnym podziałem, którego nie można we wszystkich przypadkach odtworzyć na piśmie. Często tłumaczenie autentycznych tekstów mówionych na formę pisemną to nie tylko edycja, ale naprawdę żmudna praca. I nawet w tym przypadku przetłumaczony tekst, mimo zachowania znaczenia, będzie miał inną podstawę gramatyczną i leksykalną. W ten sposób kultura komunikacji kształtuje się dzięki zdolności rozmówców do wyrażania swoich myśli w mowie potocznej w taki sposób, aby były one zrozumiałe dla obu stron, a umiejętność czytania tekstów ustnych jest drugorzędna.
