„Wstęp do psychoanalizy” – zbiór wykładów Zygmunta Freuda, które stały się popularne na całym świecie. O pierwszym wykładzie krótko i prosto rozmawiamy dla tych, którzy chcą szybko zrozumieć, czym jest psychoanaliza i czy warto ją opanować.
Każde leczenie polega na przekonaniu pacjenta do szybkiego powrotu do zdrowia. Lekarz stawia na realne działanie leków i poprawę samopoczucia pacjenta. Psychoanaliza natomiast nakierowuje lekarza i pacjenta na długotrwałe, żmudne leczenie. Sukces nie jest gwarantowany, ponieważ zależy w dużej mierze od zaufania osoby do lekarza, otwartości i chęci do rozmowy o problemach.
Jakie trudności pojawią się w badaniu psychoanalizy
Pojawiają się trudności w nauczaniu psychoanalizy, ponieważ istnieje kilka wyraźnych przykładów. Lekarz może pokazać objawy choroby na przykładach, a w psychoanalizie odbywa się leczenie analityczne, oparte na dialogu między lekarzem a pacjentem. Psychoanalityk kontroluje strumień świadomości pacjenta, kieruje go we właściwym kierunku, każe zapamiętać drobne szczegóły, które będą ważne dla leczenia.
Czy chorobę można wyleczyć samymi słowami?
Słowa są siłą ludzkości. Zmuszają nas do działania, mają wysoki (jeśli nie najwyższy) stopień sugestii. Ale obserwacja rozmowy lekarza z neurotykiem jest niemożliwa, dlatego rozmowa odbywa się w ścisłej tajemnicy. To jedyny sposób na dostosowanie otwartości pacjenta, ponieważ przyszedł on podzielić się czymś intymnym i pokonuje samego siebie.
Okazuje się, że informacje o psychoanalizie będziemy otrzymywać z „drugiej ręki”, czyli od nauczyciela, który ma imponujące doświadczenie w psychoanalizie. Ale skąd wiesz, czy wykładowca psychoanalityka podaje wiarygodne informacje?
Każdy argument, doświadczenie, każdą obserwację można sprawdzić na sobie. Psychoanaliza jest badana w badaniach nad osobistym stanem psychicznym. Stajesz się przedmiotem analizy – pozwoli to zweryfikować prawdziwość procesów opisywanych przez psychoanalityków.
Dlaczego psychoanalizie zarzuca się, że jest nienaukowa
Ten problem powstał z powodu edukacji (wszelkie kierunki i kroki). Tak się złożyło, że większość badanych przez nas materiałów naukowych ma podstawę, eksperymentalną i teoretyczną. Za podstawę psychoanalizy przyjmuje się częściowo filozofię, którą nie wszyscy są gotowi dostrzec i zrozumieć. Psychoanaliza jest częścią psychiatrii, która działa w oderwaniu od anatomicznych, chemicznych czy fizjologicznych przyczyn choroby, czyli bez żadnego wizualnego potwierdzenia.
Każde leczenie polega na przekonaniu pacjenta do szybkiego powrotu do zdrowia. Lekarz stawia na realne działanie leków i poprawę samopoczucia pacjenta. Psychoanaliza natomiast nakierowuje lekarza i pacjenta na długotrwałe, żmudne leczenie. Sukces nie jest gwarantowany, bo zależy w dużej mierze od zaufania osoby do lekarza, otwartości i chęci rozmowy o problemach psychicznych.
2 „ohydne” wypowiedzi psychoanalizy:
1. Procesy umysłowe są nieświadome. Ale czy psychologia nie jest nauką o treści świadomości? Definicja psychoanalizy przedstawia świadome i nieświadome procesy jako dwie równe części dyscypliny. Zygmunt Freud uznaje nieświadome procesy umysłowe za nową orientację w świecie naukowym, obiecując to udowodnić podczas swoich wykładów.
2. Pociąg seksualny odgrywa ważną rolę w występowaniu chorób nerwowych i psychicznych. Uczestniczy również w tworzeniu wartości kulturowych i artystycznych. Człowiek wchodząc do społeczeństwa i uczestnicząc w tworzeniu kultury jako takiej, działa poprzez zaspokajanie potrzeb, w szczególności seksualnych lub przeciwnie, zastępowanie potrzeb seksualnych duchowymi. Tak czy inaczej, nasz stan psychiczny zależy od zaspokojenia pożądania seksualnego. Z tego powodu ludzie postrzegają psychoanalizę jako moralnie obrzydliwą i niemoralną. Dlatego z niechęcią do akceptacji tego, co nienaturalne, powstają afekty, motywujące do ciągłego poszukiwania faktów i argumentów podważających naukowy charakter psychoanalizy.
Dowiedzieliśmy się o niektórych problemach, które pojawiają się w badaniu psychoanalizy. Czekamy na wszystkich, którzy na drugim wykładzie są gotowi przezwyciężyć trudności w studiowaniu tej dyscypliny.
