Zazdrość to trudne uczucie, które pozbawia człowieka możliwości budowania życia według własnego scenariusza. Pozbycie się zazdrości jest bardzo trudne. Możesz się oszukiwać, wpędzając agresję w najświętsze miejsce – we własną duszę. Ale co, jeśli wykorzystasz energię, która przechodzi w zazdrość, do pokojowych, konstruktywnych celów? Kierować wszystkie aspiracje związane z zawiścią dla własnego dobra?
Ta nieznośna czarna zazdrość
Zazdrość jest zagrożeniem dla kogoś, kto jest zazdrosny, ale biada komuś, kto doświadcza tego bolesnego i bolesnego uczucia. Osoba zazdrosna jest zdenerwowana przy najmniejszym znaku, że ktoś radzi sobie lepiej niż ona. Ktoś jest mądrzejszy, ktoś piękniejszy, ktoś ma więcej bogactwa w rodzinie, ktoś ma dobrą, przyjazną rodzinę, a ktoś osiągnął sukces na polu zawodowym lub zrobił karierę … Zazdrość zawsze wybiera coś dobrego dla siebie, ale - kogoś innego. Zazdrosna osoba pozbawia się okazji do radości. Czyjeś szczęście wywołuje w nim bolesną irytację i nienawiść. Zazdrosna osoba tylko czeka, kiedy w końcu będzie można napawać się czyimś pechem, radować się z cudzego błędu, który zostanie napompowany do niemożliwych rozmiarów lub głupiego nielogicznego aktu, kłótni między kochankami, upadek czyjejś kariery i zwykły ludzki żal. Zaniedbana zazdrość to pragnienie zła i pragnienie brudnych intryg i plotek, marzenie o zniszczeniu tego, co powoduje wewnętrzne cierpienie zazdrosnej osoby. Czasami to czarne uczucie popycha człowieka do podłości, zdrady, zbrodni przeciwko sumieniu. W ten sposób zazdrosny rzuca „bomby zegarowe” we własne życie i psychikę. Nie jest tajemnicą, że złe życzenia wracają do nas w postaci złych konsekwencji. Czy nam się to podoba, czy nie, wszechświat zwraca nam zarówno dobro, jak i zło, zwiększając je kilkakrotnie.
Jest też wada monety: osoba zazdrosna poświęca swoje myśli życiu innych ludzi i nie dba o siebie, nie tworzy, a czasem nawet niszczy własne życie. Zazdrośni ludzie są porażkami, ponieważ czują się jak porażki i traktują siebie jak porażki. W słowach zazdrosnego człowieka jest nie tylko złość, żółć, wyolbrzymianie cudzych niedociągnięć, ale także jego własny wewnętrzny nieustanny ból z powodu tego, że życie, w opinii człowieka pożeranego zawiścią, czegoś mu nie dało.
Jak radzić sobie z tą dolegliwością?
-
Przynieś to! To zwiększy Twoją samoocenę. Kompleks niższości to główna wada osoby zazdrosnej. Powinieneś dokładnie zrozumieć siebie, zrozumieć, czego brakuje do pełnego szczęścia. I obróć zazdrość na swoją korzyść. Podejmij wysiłek i zmień swoje życie na lepsze. Ktoś zna język obcy i dostał dobrą pracę. A kto powstrzymuje cię przed zrobieniem tego samego? Ktoś pomyślnie się ożenił. Dlaczego nie przestać zwracać uwagi na innych i poważnie zadbać o siebie – uporządkować się wewnętrznie i na zewnątrz i zacząć szukać odpowiedniego partnera?
- Przestań oceniać innych ludzi. Nie ma potrzeby dzielenia życia na czarno-białe. Życie jest o wiele trudniejsze! Zazdrosny o kogoś, widzisz tylko to, co ci „pokazano”, ale nie możesz zobaczyć drugiej strony. Twoja przyjaciółka ma przystojnego, uroczego męża? Ale nie zdajesz sobie sprawy, jak w nocy płacze w poduszkę, wiedząc o jego oszustwie i flirtowaniu na boku. Ktoś ma dobrą pracę i wysoką pensję, ale nie podejrzewasz, że z powodu nerwów i przemęczenia ta osoba już dawno straciła zdrowy sen i rozwinęła impotencję, o której uśmiechnięta żona Ci nie powie. Pamiętaj: każdy ma swoje szczęście. I każdy ma swój smutek, najczęściej ukryty przed wzrokiem ciekawskich.
- Przestań reagować na przechwałki innych ludzi. Przechwałki są zwykle nieodłączne od ludzi, którzy nie są do końca pewni siebie, cierpią na poczucie nieistotności. Próbują wypełnić swoją wartość, aby ukryć przed innymi swoje obawy i poczucie naruszenia przez brak uwagi. I bierzesz to za dobrą monetę.
- Przeanalizuj, o kogo jesteś zazdrosny, spróbuj zrozumieć, co dokładnie powoduje zazdrość. Mówią, że twoja wartość społeczna nie jest wyższa niż twojego rywala, któremu zazdrościsz. Staraj się ignorować małe rzeczy. Wybierz wyższą deskę. Zazdrość Marilyn Monroe! Postaraj się stać tak samo uroczą, kobiecą. Zazdroszczę Schwarzeneggerowi! W końcu znalezienie czasu na wizytę na siłowni nie jest tak trudne, jak się wydaje. I w końcu, nawet jeśli twoje ciało nie stanie się tak potężne, twoja ocena wyraźnie wzrośnie w oczach innych.
-
Rozwiń w sobie umiejętność dziękowania życiu, rodzicom, bliskim, Bogu w końcu za małe i duże radości, za wszystko, co ci się przytrafia. Wdzięczność jest poważną przeciwwagą dla zazdrości, która implikuje ukryte i jawne roszczenia do otaczającego nas świata i ludzi. Czy popełniłeś błąd? Świetnie, ale nauczyłeś się, jak ominąć te pułapki. Z każdym krokiem zdobywasz doświadczenie, stajesz się mądrzejszy, jaśniejszy, głębszy. Pracować nad sobą. A zazdrość zniknie, ustępując miejsca poczuciu własnej wartości, sukcesowi i pozytywnemu spojrzeniu na świat.
- Pozbądź się bezużytecznego nawyku porównywania się z innymi. Mają swoje życie, ty masz je nie mniej niepowtarzalne i niepowtarzalne. Warto raz na zawsze zrozumieć: nigdy nie staniesz się tym, kim są ludzie, którym zazdrościsz. To jest ich miejsce. Trzeba stać się nie kimś, ale najlepszym, jedynym w swoim rodzaju. Pokaż w sobie takie cechy, które tkwią w tobie, szlifuj swoje najmocniejsze strony, zdolności i skłonności.
- A co najważniejsze: nie zapominaj, że jesteś wyjątkowy! Nie powinieneś gonić za uczuciami, sukcesem i statusem społecznym innych ludzi. Życie ma dla ciebie przygotowane miejsce. Najważniejsze to być na to gotowym, być godnym tego miejsca, aby swobodnie i swobodnie czuć się w swoim miejscu, naturalnie. A do tego nie trzeba aż tak bardzo: być sobą, szukać wsparcia, składniki życiowego sukcesu i kreatywności są w sobie. W końcu, jak powiedział niezapomniany Oscar Wilde: „Bądź sobą, reszta ról jest już zajęta”.
