Rodzice małych dzieci dość często narzekają na ich strach. Starsze dzieci i nastolatki też się boją. W zasadzie dorośli nie są odporni na takie przejawy lęków. W każdym razie, jeśli ten problem przeszkadza w życiu, musisz z nim walczyć.
O naturze strachu
Strach jest uważany za normalne zjawisko u ludzi, ponieważ tylko dzięki obecności strachu i poszukiwaniu rozwiązania, jak uniknąć niebezpiecznych sytuacji, starożytni przedstawiciele ludzkości przetrwali. Ale kiedy człowiek jest zbyt przestraszony, ingeruje to w jego życie i otoczenie.
To normalne, że osoba podskakuje, gdy ktoś zbliża się do niej od tyłu lub gdy nagle w ciszy słychać głośny dźwięk. Ale jeśli objawy się nasilają, np. ktoś zaczyna się jąkać lub traci moc mowy, ledwo zauważa swój lub cudzy cień, życie takiej osoby i osób obok niej staje się znacznie trudniejsze.
Zrozum powody
Aby rozwiązać problem lęku lub lęku, ważne jest zrozumienie jego przyczyn. Tak więc rodzice małych dzieci często narzekają, że dziecko nagle zaczyna się bać dorosłych lub innych dzieci na placu zabaw, ale z jakiegoś powodu nie pamiętają, że całkiem niedawno ich krewny opowiedział dziecku w nocy horror lub sąsiad chłopiec pchał dziecko podczas zabawy. Większość facetów po jednym takim incydencie może zacząć się bać wszystkich podobnych ludzi wokół nich.
W przypadku dorosłych sytuacja jest podobna: ważne jest, aby zidentyfikować przyczyny lęku. Jeśli ktoś raz został potrącony przez samochód, najprawdopodobniej zawsze będzie się bał pisku hamulców lub charakterystycznego dźwięku szybko poruszającego się pojazdu. Aby przebrnąć przez tak poważne sytuacje, lepiej skontaktować się ze specjalistą - psychologiem lub psychoterapeutą.
W prostszych sytuacjach możesz sam rozwiązać problem. Jeśli więc dana osoba jest zestresowana sytuacjami, gdy nagle ktoś zakrada się od tyłu, nie ma sensu tłumaczyć mu, że nikt nie chciał go przestraszyć. W takim przypadku wskazane jest, aby inni zrozumieli, że te sytuacje są przerażające, aby z wyprzedzeniem ostrzegali o swoim wyglądzie. Swoją drogą zwykle po śmiesznych dowcipach znajomych typu „wyskoczyć zza rogu i przestraszyć” człowieka i pojawia się ten rodzaj lęku.
Pracować nad sobą
Aby uspokoić maluchy, rodzice muszą tylko okazać troskę, poklepać je po plecach, zaśpiewać piosenkę lub zabawiać maluszka w inny sposób. Często odważni dorośli wyrastają z nieśmiałych dzieci w dzieciństwie. Jeśli dorosły stał się nieśmiały, znacznie trudniej jest z nim pracować. Takich problemów nie rozwiązują słowa i argumenty z zewnątrz. W walce z takimi przejawami ważna jest rola samej osobowości.
Praca z własnym lękiem jest raczej nieprzyjemna, ponieważ takie sytuacje rozwiązuje zanurzenie w przerażających warunkach. Tak więc, jeśli dana osoba boi się psów, ważne jest, aby wchodzić z nimi w interakcję. Jeśli cienie przerażają Cię w nocy, musisz być w ciemności itp. Aby przezwyciężyć strach, musisz pracować z jego przyczynami. Jeśli dana osoba jest przerażona emocjonalnymi gestami rozmówcy lub wydaje mu się, że kołysze się do ciosu, musisz popracować nad rozpoznawaniem emocji, samodzielnie ćwiczyć takie gesty przed lustrem lub po prostu powiedzieć osobie, że takie nie podoba im się gwałtowne wyrażanie emocji. W przypadku, gdy głośne dźwięki są przerażające, ważne jest ustalenie przyczyny tych dźwięków, a następnie zastanowienie się, czy są one naprawdę niebezpieczne, czy jest to dopiero pierwsza reakcja.
W niektórych sportach, na przykład, aby sportowcy nie bali się latającej piłki lub innego pocisku, piłki te są specjalnie rzucane w twarz (albo wrzucane do siatki przed twarzą, albo huśtają się, ale nie pozwalają piłka wypadła im z rąk). Tak więc osoba rozwija umiejętność nie bania się czegoś takiego w sytuacji gry. Codzienne sytuacje można rozwiązać w ten sam sposób. Za plecami rozległ się nagły dźwięk - wystarczy się odwrócić, złapać przyczynę dźwięku, w miarę możliwości wyeliminować go (na przykład zamknąć okno lub drzwi) i nie wpadać w panikę.
