Dla normalnego zdrowia człowiek musi wchodzić w interakcje nie tylko z poszczególnymi jednostkami, ale także z całym społeczeństwem jako całością. Tak więc osoba identyfikuje się z określoną grupą i zajmuje określoną pozycję w społeczeństwie.
Aby zająć wyższą pozycję w społeczeństwie, jednostka kształtuje wiedzę o swojej pozycji, która jest czynnikiem motywującym. Jednak nie we wszystkich przypadkach tak jest. Czasami człowiek zachowuje się źle z punktu widzenia społeczeństwa. Takie zachowanie nazywa się antyspołecznym.
W psychologii zachodniej wyróżnia się szczególny rodzaj nieprawidłowego rozwoju społecznego jednostki. W naszej psychologii nie jest to oficjalnie akceptowane. Ale zarówno zachodnia, jak i nasza psychologia pod pojęciem „zachowania aspołecznego” oznaczają to samo.
Co to jest zachowanie antyspołeczne
Zachowanie aspołeczne - zachowanie, które charakteryzuje się jawną lub utajoną agresją i wrogością wobec innych członków społeczeństwa. Ta wrogość przejawia się w różnym stopniu. W niektórych przypadkach może to wyrażać tylko niektóre naruszenia zasad społecznych, w innych przypadkach takie zachowanie może wyrządzić poważną szkodę społeczeństwu.
W Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych takie zachowanie diagnozuje się od trzeciego roku życia. Objawia się to na przykład, gdy dziecko ze szczególnym sadyzmem torturuje zwierzęta.
Rodzaje zachowań aspołecznych
Zachowania aspołeczne mogą być ukryte lub jawne. W wieku szkolnym otwarte zachowania antyspołeczne często przejawiają się w formie werbalnego znęcania się nad innymi dziećmi lub kłótni z kolegami z klasy. Ukryta forma może objawiać się w postaci kradzieży, wandalizmu i podpalenia.
W okresie dojrzewania dziewczynki są mniej podatne na zachowania aspołeczne niż chłopcy. Charakteryzują się jednak bardziej wyrafinowanymi formami jego manifestacji. Mogą na przykład prowokować agresję chłopców wobec siebie nawzajem lub organizować zbiorowe zastraszanie innych dziewcząt. Przedstawiciele silniejszej płci są bardziej podatni na społeczne manifestowanie swoich antyspołecznych zachowań i agresję fizyczną.
Przyczyny zachowań aspołecznych
Często pojawienie się zachowań aspołecznych jest spowodowane zawirowaniami rodzinnymi i niezdrowymi relacjami z rodzicami. Często dzieci podświadomie protestują przeciwko jakimkolwiek podstawom i zasadom, które wykształciły się w ich rodzinach. Takie dzieci mogą wykazywać agresję wobec swoich zwierząt domowych lub młodszych braci i sióstr po tym, jak były zastraszane z zewnątrz lub uczestniczyły w sytuacji konfliktowej.
Radzenie sobie z zachowaniami antyspołecznymi
Aby uratować dziecko przed zachowaniami antyspołecznymi i dać mu możliwość normalnej integracji ze społeczeństwem, musi zostać zabrany do psychologa. Ten specjalista nauczy dziecko radzić sobie z gniewem, rozpoznawać emocje własne i innych oraz znajdować rozwiązania kompromisowe w zespole. Pozytywny wpływ na proces leczenia mają sesje grupowe.
W przypadku dorosłych, oprócz psychologa, aby pozbyć się oznak takiego zachowania, w wielu przypadkach konieczne jest stosowanie terapii lekowej w celu zmniejszenia częstotliwości przejawów zachowań impulsywnych.
